Khmer | Pronunciation | English/Notes | #occ |
---|---|---|---|
អញ្ចេះ | ʔɑɲceh | 1. like this 2. this, this much |
10/8 |
Link to overview page
Link to dictionary
Expressing fatigue — Dialogue 1
ដារិន៖ ហត់អា៎។ ម៉ោងម៉ានហើយអញ្ចេះ? ម៉ោង ១១ អា៎? ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ ទៅលែងរួចហើយ។
Saying “I don’t understand” — Dialogue 2
កញ្ញា៖ អឹម... ខ្ញុំដូចអត់យល់ដែរ។ ត្រង់នេះម៉េចក៏សុខៗទៅជាអញ្ចេះវិញ?
សុភា៖ ហ្នឹងហើយ ខ្ញុំអត់យល់ត្រង់ហ្នឹងដែរ។
Expressing dislikes 1 — Dialogue 1
កុសល៖ ចង់ញ៉ាំអី កន្និកា?
កន្និកា៖ មានអីខ្លះអញ្ចេះ? … ហៅតុំយ៉ាំ ម៉េចដែរ?
កុសល៖ តុំយ៉ាំហ្នឹង ជូរហឹរអីចឹងខ្ញុំដូចអត់សូវចូលចិត្តផង។
កន្និកា៖ អូ កុសលឯងអត់ចូលចិត្តតុំយ៉ាំអេអ៎? ហៅអីផ្សេងវិញទៅអីចឹង។ សម្លការីម៉េចដែរ?
កុសល៖ សម្លការី អត់អីទេ ខ្ញុំចូលចិត្តតាស។
កន្និកា៖ អូខេ យកសម្លការីមួយ។ ហើយអីទៀត?
Remembering — Dialogue 1
លីដា៖ ឆ្នាំងសាកអាយហ្វូនអ៎? ខ្ញុំនៅហ្នឹងយូរហើយតាំងពីព្រឹក ដូចអត់ឃើញផង។ សម្បត្តិឯងភ្លេចយកម៉ោទេដឹង?
សម្បត្តិ៖ អត់ទេ ខ្ញុំចាំថាយកម៉ោតាស។ កុំអាល គិតមើលសិន ភ្លេចដៃទុកណាអញ្ចេះ? សាករកមើលក្នុងកាតាបសិន។
លីដា៖ ហ៊ើយ! ឃើញហើយ! នៅនេះសោះ ខំតែភ័យ។
សម្បត្តិ៖ ចាស់ហើយ ភ្លេចភ្លាំងច្រើន!
Expressing frustration — Dialogue 3
សេរី៖ អាឡូ និមល មកដល់ណាហើយ? ខ្ញុំចាំយូរហើយនៀក កាលណាបានម៉ោដល់?
និមល៖ ខ្ញុំអាឡែងតែស្ទះចរាចរណ៍ ជិតទៅដល់ហើយ។ ចាំតិចទៅណា។
សេរី៖ ងាប់ហើយ ចាំឡើងចង់ពីរម៉ោងហើយ។ ខ្ញុំរវល់អា៎ណា។
និមល៖ ឲ្យខ្ញុំធ្វើម៉េចអីចឹង បើខ្ញុំកំពុងតែជាប់នៅនេះដែរ? ខ្ញុំមិនមែនចង់ឯណា។
សេរី៖ ឥឡូវអញ្ចេះទៅ ចាំជួបគ្នាថ្ងៃក្រោយ។ ខ្ញុំទៅសិនហើយ អត់មានពេលអង្គុយចាំអីចឹងអេ៎។
Expressing frustration — Dialogue 1
និយាយម្នាក់ឯង
និមល៖ ខុសទៀតហើយ។ ម៉េចធ្វើអត់បានអីចឹងហ្ន៎? ត្រូវអានេះខុសអានោះ។ ហ៊ើយ! បានហើយ ឈប់លេងហើយ។ អត់ប្រយោជន៍ ខាតតែពេល។ ចង្រៃយោ!
និមល៖ ស្អីគេ? ម៉េចអីចឹង? ការងារហ្នឹងទៅជាឯងអ្នកធ្វើវិញ។ ឆ្កួតអេ៎ៗ? ធ្វើការឡប់ៗអីចឹង។
និមល៖ មនុស្សក្រឡេចក្រឡុច។ និយាយម្ដងអញ្ចេះម្ដងអញ្ចុះ យកតែឈ្នះ។
Making excuses — Dialogue 1
លក្ខិណា៖ រតនៈ ជួយធ្វើឯកសារសម្រាប់ប្រជុំថ្ងៃចន្ទក្រោយតិចបានអេ៎?
រតនៈ៖ ឯកសារប្រជុំ? ខ្ញុំរវល់អា៎ ខ្លាចតែអត់មានពេលធ្វើ។
លក្ខិណា៖ ឆ្លៀតពេលតិចទៅ។ ខ្ញុំអត់ទំនេរដៃសោះម៉ងអា៎។
រតនៈ៖ ខ្ញុំអត់ដែលធ្វើអីចឹង ធ្វើទៅខ្លាចខុស ហើយស៊ីពេលយូរទៀត។ លក្ខិណាឯងគង់តែត្រូវនៅអង្គុយប្រាប់ខ្ញុំដដែលហ្នឹង។
លក្ខិណា៖ រតនៈឯងអត់ដែលធ្វើឯកសារប្រជុំសោះម៉ងអេ៎? ចាំបាច់តែខ្ញុំត្រូវប្រាប់គ្រប់ជំហាន?
រតនៈ៖ មិនមែនថាអត់ដែលធ្វើសោះម៉ងទេ តែឥឡូវនេះខ្ញុំរវល់។ តិចទៀត ត្រូវតេទៅភ្ញៀវម្នាក់ទៀត។
លក្ខិណា គិតក្នុងចិត្ត៖ និយាយត្រឡប់ត្រឡិន ម្ដងអញ្ចេះម្ដងអញ្ចោះ។ បើដឹងថាពឹងមិនបានអីចឹង មិនហាមាត់ពឹងទេ។ ឃើញអង្គុយលេងសោះហ្នឹងអា៎។
Explaining how something works — Dialogue
ម៉ាក់៖ បានតាសកូន។ យកម្ជុលហើយខ្សែអំបោះម៉ោ។ ដំបូង ដោតខ្សែអំបោះចូលរន្ធម្ជុលឲ្យចូលសិនទៅ។
កូន៖ ចូលហើយម៉ាក់។ ហើយម៉េចទៀត?
ម៉ាក់៖ បន្ទាប់ម៉ោ កួចខ្សែអំបោះនៅខាងចុង កុំឲ្យវារបូតចេញវិញ។ ចេះកួចអត់? ... មិនមែនអីចឹងអេ៎។ ចាំមើលអា៎ កួចអញ្ចេះ បានវាជាប់ល្អ។ ហើយបន្ទាប់ម៉ោ យើងយកឡេវមកដេរ។ កាន់ឡេវអញ្ចេះ កុំឲ្យជ្រុះ។ ហើយដេរពីលើចុះក្រោម ពីក្រោមឡើងលើអីចឹងទៅ។
កូន៖ រួចហើយម៉ាក់។ ដល់ពេលចុងក្រោយធ្វើម៉េចទៅ? កាត់យកម៉ងបានអេ៎?
ម៉ាក់៖ មានអ្នកណាកាត់យកម៉ង របូតខ្ទេចអស់ឥឡូវហ្នឹងហើយ។ យើងត្រូវកួចម្ដងទៀតនៅខាងក្នុងខោ កុំឲ្យមើលពីក្រៅទៅឃើញ។ កួចអញ្ចេះ ឃើញអត់? ... ចេះនៅ?
កូន៖ បាទ ចេះហើយ។