តាំងពី

Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
តាំងពី	taŋ pii	since, from, starting with	13/12

Link to overview page
Link to dictionary

Expressing warmth — Dialogue 2

នៅ ក្នុង បន្ទប់
តារា៖ ស្អុះ ម៉េះ ង៉ៃហ្នឹង? មាន បើក ម៉ាស៊ីនត្រជាក់អត់ហ្នឹង?
នារី៖ ម៉ាស៊ីនត្រជាក់ខូច តាំងពី ម្សិលមិញ អ៎។
តារា៖ ស្អុះស្អាប់ដល់ហើយ។ ចេញ ទៅ ក្រៅ យក ខ្យល់អាកាស តិច សិន។
នារី៖ នៅ ក្រៅ ក៏ក្ដៅ ដែរ តែ វា អត់ហប់ដូច នៅ ក្នុង។

Expressing frustration — Dialogue 2

ប្រធាន និង បុគ្គលិក
ប្រធាន៖ និមល ការងារ ម្សិលមិញ បង ឲ្យ ធ្វើ ធ្វើ ហើយ នៅ?
បុគ្គលិក៖ កក់សំបុត្រ ឡាន ទៅ សៀមរាប មែន បង? ង៉ៃហ្នឹង ខ្ញុំ កក់ហើយ បង។
ប្រធាន៖ អាហ្នឹង មួយ ហើយ ប្រាប់តាំងពី យូរ ។ ម្សិលមិញ បង ប្រាប់ថា ម៉េច? ថា ឲ្យ ផ្ញើ រីផត មក ឲ្យ បង។ ថ្មើរ ហ្នឹង ហើយ អត់មាន ឃើញ អី សោះ។

Consoling someone — Dialogue 1

បាត់បង់សត្វ ចិញ្ចឹម
ស្រីពេជ្រ៖ កុសល ម៉េចហ្នឹង? ដូច ស្រងូតស្រងាត់ម៉េះ?
កុសល៖ ឆ្មា ខ្ញុំ តាំងពី ប៉ុន្មាន ថ្ងៃ មុន ឈឺ។ ស៊ី អត់បាន ហើយ ចេះតែ ថ្ងូរ។ ដល់ព្រឹកមិញ ក្រោក ឡើង វា ងាប់បាត់។
ស្រីពេជ្រ៖ សត្វ វា អីចឹង ហើយ កុសល។ អាយុ វា ខ្លី ជាង មនុស្ស អីចឹង វា ត្រូវតែ ទៅ មុន ហើយ។ កុំ ពិបាកចិត្ត អី កាត់ចិត្ត ទៅ។ វា ក៏ឆាប់បាន ទៅ ចាប់ជាតិ ថ្មី ដែរ។

Expressing thirst — Cultural note

នៅ ប្រទេស កម្ពុជា មាន អាកាសធាតុ ក្ដៅ ស្ទើរ ពេញ មួយ ឆ្នាំ ដូច្នេះ មាន តូប លក់ភេសជ្ជៈ ឬ ហាងកាហ្វេ ជាច្រើន។ ទឹក អំពៅ មាន រសជាតិ ផ្អែម ជា ភេសជ្ជៈ ពេញនិយម តាំងពី ដើម មក។ ភេសជ្ជៈ កំប៉ុង ដែល ជនជាតិ ខ្មែរ ស្គាល់ច្រើន ជាងគេ គឺ កូកា ហ្វាន់តា ប៉ិបស៊ី ទឹក ផ្លែឈើ ដូចជា ទឹក ត្រឡាច ទឹក ចាហួយ ។ល។ លក្ខណៈ ពិសេស របស់ហាងកាហ្វេ ដែល ជនជាតិ ខ្មែរ ចូលចិត្ត គឺ ហាងកាហ្វេ មាន ម៉ាស៊ីនត្រជាក់ មាន វ៉ាយហ៉្វាយ លេង អ៊ីនធឺណិត ហើយ អាច អង្គុយ បាន យូរ។

Expressing pain — Additional dialogue

លក្ខិណា៖ កើត អី ហ្នឹង រតនា?
រតនា៖ ខ្ញុំ ឈឺពោះ តាំងពី ព្រឹក អត់បាត់សោះ។ អត់ដឹង មកពី អី។
លក្ខិណា៖ ញ៉ាំ អី ខុស ដឹង?
រតនា៖ អត់ដឹង ដែរ។ តែ ប្រហែល មកពី ខ្ញុំ ញ៉ាំ ម្ហូប សល់ពី ម្សិលមិញ ហើយ មើលទៅ។
លក្ខិណា៖ មាន រាក អត់?
រតនា៖ ដូចជា អត់ផង។
លក្ខិណា៖ អញ្ចឹង មិនមែន មកពី ញ៉ាំ អី ខុស ទេ មើលទៅ។ ប្រហែល រតនា ឯង ឈឺ ក្រពះ ហើយ។

Offering help — Additional dialogue

ធីតា៖ ជប់លៀង នៅ ផ្ទះ កញ្ញា ថ្ងៃអាទិត្យ ហ្នឹង កញ្ញា ធ្វើ ម្ហូប ខ្លួនឯង មែន? ឬក៏ទិញ ស្រាប់?
កញ្ញា៖ ខ្ញុំ ធ្វើ ម្ហូប ខ្លួនឯង តាស ធីតា។ ទិញ ស្រាប់ថ្លៃ ហើយ ខ្លាច អត់សូវ ស្អាត ញ៉ាំ ទៅ ឈឺពោះ។
ធីតា៖ អីចឹង ខ្ញុំ ទៅ ជួយ ធ្វើ ម្ហូប កញ្ញា ម៉េចដែរ?
ពិសិដ្ឋ៖ ធីតា ឯង ចេះ ធ្វើ ម្ហូប តាំងពី អង្កាល់? តិច ទៅៗនាំ តែ ទើសទែង។
កញ្ញា៖ មានណា។ ពិសិដ្ឋ ចេះតែ ថាឲ្យ ធីតា។ ធីតា អរគុណ ច្រើន។ ចុះ ធីតា អាច ម៉ោ ម៉ោង ម៉ាន ដែរ?

Remembering — Dialogue 1

សម្បត្តិ៖ [និយាយ ម្នាក់ឯង] ចុម ឆ្នាំងសាក អាយហ្វូន ទៅ ណា បាត់ហើយ? ម៉េច អត់ឃើញ ចឹង?
លីដា៖ ឆ្នាំងសាក អាយហ្វូន អ៎? ខ្ញុំ នៅ ហ្នឹង យូរ ហើយ តាំងពី ព្រឹក ដូច អត់ឃើញ ផង។ សម្បត្តិ ឯង ភ្លេច យក ម៉ោ ទេដឹង?
សម្បត្តិ៖ អត់ទេ ខ្ញុំ ចាំ ថា យក ម៉ោ តាស។ កុំអាល គិត មើល សិន ភ្លេចដៃ ទុក ណា អញ្ចេះ? សាក រក មើល ក្នុង កាតាប សិន។
លីដា៖ ហ៊ើយ! ឃើញ ហើយ! នៅ នេះ សោះ ខំ តែ ភ័យ។
សម្បត្តិ៖ ចាស់ហើយ ភ្លេចភ្លាំង ច្រើន!

Expressing fatigue — Additional dialogue

ពិសិដ្ឋ៖ ដារិន ឃើញ ស្ងាប រហូត អីចឹង? យប់មិញ អត់បាន ដេក មែន?
ដារិន៖ ហ្នឹងហើយ។ ខំប្រឹង រៀបចំ ឯកសារ តាំងពី ម្សិលម្ង៉ៃ យប់មិញ អត់បាន ដេក ហើយ នៅ ធ្វើ អត់ទាន់ទៀត។ ហ៊ើយ ងុយដេក អា៎។ ពេល ណា បាន ចប់អេ៎នៀក បើ នៅ ច្រើន អីចឹង។
ពិសិដ្ឋ៖ ប្រញាប់មែន? បើ អត់ប្រញាប់ទេ ធ្វើ បណ្ដើរៗទៅ ចាំបាច់បង្ខំ ធ្វើ អី?
ដារិន៖ ចង់សម្រុក ធ្វើឲ្យ ហើយ ហ្នឹងណា។ ឥឡូវ ទោះជា ចង់ធ្វើ ក៏ធ្វើ លែងកើត ដែរ។ បើក ភ្នែក អត់រួច អេ៎។ សម្រាក តិច សិន ចាំ តិចទៀត ចាំ ធ្វើ បន្ត។

Expressing hunger — Dialogue 3

មិត្តភក្តិ
ធីតា៖ អ៊ូយ ឃ្លាន អា៎។ ចរិយា ឃ្លាន អត់? ទៅ ញ៉ាំ អី សិន អី?
ចរិយា៖ ញ៉ាំ អី? ទៅ ញ៉ាំ ភីហ្សា តស់!
ធីតា៖ អឹម ខ្ញុំ អត់ចង់ញ៉ាំ ភីហ្សា អេ៎។ ឃ្លាន មី ឆា។
ចរិយា៖ មី ឆា ក៏បាន។ តិចទៀត បាន ទៅ ឬក៏ទៅ ឥឡូវ? ទើបតែ ម៉ោង ដប់ហ្នឹង។
ធីតា៖ ទៅ ឥឡូវ ទៅ។ ឃ្លាន សឹង ងាប់ហើយ។
ចរិយា៖ ម៉ោពី ធីតា ឯង អត់បាន ញ៉ាំ អី ពេលព្រឹក ហ្នឹង អា៎។ តស់ទៅ អីចឹង ខ្ញុំ មាន អារម្មណ៍ថា ឃ្លាន តិចៗដែរ ហ្នឹង អា៎។
...
ចរិយា៖ ធីតា ឯង ញ៉ាំ យឹតៗមើល។ មើល តែ អត់ឃ្លាន តាំងពី ឆ្នាំ ណា។
ធីតា៖ លេប ដំរី ទាំងមូល ក៏បាន ដែរ នៀក។

Introducing oneself to others — Cultural note

នៅ ប្រទេស កម្ពុជា ការ ណែនាំ ខ្លួនឯង ចំពោះ មនុស្ស ទើបតែ ជួបគ្នា ដំបូង ផ្ដើម ឡើង ដោយ ពាក្យ ថា សួស្ដី (អាយុ ប្រហែល គ្នា មិន ចាំបាច់លើក ដៃ សំពះ ទេ) ឬ ពាក្យ ថា ជម្រាបសួរ (អាយុ មើលទៅ ច្រើន ជាង គួរ លើក ដៃ សំពះ ផងដែរ)។ បន្ទាប់មក ភាគច្រើន ណែនាំ ខ្លួន ដោយ ខ្លី បំផុត គឺ គ្រាន់តែ ប្រាប់ឈ្មោះ តែប៉ុណ្ណោះ (ករណី ណែនាំ ខ្លួន ទៅកាន់មនុស្ស តែ ម្នាក់ ឬ តិច នាក់ ហើយ ពេលវេលា តិច) ឬក៏បន្ថែម ដោយ ស្រុកកំណើត និង មុខរបរ សព្វថ្ងៃ គឺ ថា ខ្ញុំ ឈ្មោះ ... ស្រុកកំណើត នៅ ... រាល់ថ្ងៃ រៀន/ធ្វើការ នៅ ... (ករណី ណែនាំ ខ្លួន ទៅកាន់មនុស្ស ច្រើន ឬ គេ ឲ្យ ពេលវេលា ច្រើន សម្រាប់ណែនាំ)។ គឺ ថា យើង មិន ចាំបាច់ត្រូវ រៀបរាប់ព័ត៌មាន ច្រើន អំពី ខ្លួនឯង តាំងពី ដំបូង ឡើយ គឺ រង់ចាំ ឆ្លើយ នឹង សំណួរ របស់គូសន្ទនា ដូចជា
⎯ ផ្ទះ នៅ ណា ដែរ?
⎯ អាយុ ប៉ុន្មាន ហើយ? (ដើម្បី ដឹង ថា អាយុ បង ឬ ប្អូន)
⎯ ចំណង់ចំណូលចិត្ត អីគេ?
ជាដើម។ ចំពោះ ការ ណែនាំ ខ្លួន នៅ កន្លែងធ្វើការ ភាគច្រើន យើង តែងតែ ប្រាប់ឈ្មោះ ផ្នែក ដែល ខ្លួន នៅ បន្ទាប់ពី ប្រាប់ឈ្មោះ គឺ ថា ខ្ញុំ ឈ្មោះ ... នៅ ផ្នែក ...។

Shopping For A T-Shirt (Sakanan) — 05

បន្ទាប់មក ទៀត រូបភាព ទី ៥ រូបភាព ទី ៥ អ្នកលក់ក៏បាន ណែនាំ អាវយឺត ពណ៌ខៀវ មួយ ទៅដល់គាត់។ អញ្ចឹង រូបភាព ទី ៥ នេះ គាត់ក៏បាន យក អាវយឺត ពណ៌ខៀវ ដែល នៅ ជាប់ស្មាអាវ នោះ មក ល អញ្ចឹង គាត់បាន យក អាវ នោះ មក ពិនិត្យ យ៉ាង យូរ មុននឹង គាត់ល ដោយ គាត់ពិនិត្យ នៅ លើ ស្មាអាវ នោះ។ ដោយ យើង ឃើញ នៅ ក្នុង រូបភាព នេះ គាត់ហាក់ដូចជា ពេញចិត្ត នឹង អាវយឺត មួយ នោះ ផងដែរ ដោយ គាត់មាន ទឹកមុខ ញញឹម ហើយ គាត់ចាប់កាន់អាវយឺត នោះ ដោយ ដៃ ទាំង ពីរ របស់គាត់។ អញ្ចឹង គាត់កំពុងតែ ត្រួត ពិនិត្យ អាវ របស់គាត់នោះ ឬក៏អាវយឺត ដែល អ្នកលក់ឲ្យ គាត់នោះ ថា តើ វា ស្អាត ដែរ ឬ ទេ អញ្ចឹង គាត់ពិនិត្យ តាំងពី ថ្នេរ និង តាំងពី សាច់ក្រណាត់ជាដើម ដោយ គាត់ពិនិត្យ យ៉ាង យកចិត្តទុកដាក់បំផុត ព្រោះ ថា ពេលខ្លះ អាវ ប្រសិនបើ យើង អត់ពិនិត្យ ទេ វា អាច នឹង ធ្វើឲ្យ យើង ខុស ព្រោះ ពេលខ្លះ ថ្នេរ របស់វា គឺ អត់ជាប់ល្អ ទេ។ អញ្ចឹង ថ្នេរ អត់ជាប់ល្អ អញ្ចឹង វា អាច ធ្វើឲ្យ ឆាប់រហែក ឬក៏សាច់ក្រណាត់អត់ល្អ ពាក់ទៅ យើង អត់ស្រួលខ្លួន នោះ ទេ ដូច្នេះ មុននឹង សម្រេចចិត្ត ទិញ អាវ យើង ត្រូវ ពិនិត្យ ឲ្យ បាន ហ្មត់ចត់ ព្រោះ ថា ប្រសិនបើ យើង ទិញ ខុស គឺ វា ពាក់អត់ស្រួល ហើយ វា ឆាប់រហែក ទៀត ផង។ អញ្ចឹង ជាក់ស្ដែង រូបភាព ទី ៥ នេះ បុរស ម្នាក់នោះ គាត់បាន យក អាវ នោះ មក ពិនិត្យ យ៉ាង យកចិត្តទុកដាក់មុននឹង គាត់ល។

Khmer New Year (Sakanan) — 09