Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ពាក់	peak	1. to wear (shirt, hat, ring, shoes, but not pants) 2. to put on 3. to hang up, suspend, hang on	379/128

Link to overview page
Link to dictionary

Requesting and granting permission 2 — Dialogue 3

នៅហាងលក់សម្លៀកបំពាក់ (= ហាងលក់ខោអាវ)
ស្រីរ័ត្ន៖ អូន ខ្ញុំសុំលអាវនេះតិចបានអេ៎? ខ្លាចទិញទៅពាក់អត់ត្រូវ។
អ្នកលក់៖ ចា៎ស បានបង។ នោះបន្ទប់ល។

Asking “What is he doing?” — Dialogue 1

ធារី៖ ពិសិដ្ឋ មើលនួក! គាត់កំពុងធ្វើអីហ្នឹង?
ពិសិដ្ឋ៖ នៅណា?
ធារី៖ នោះ! បងប្រុសមួយពាក់អាវពណ៌ទឹកក្រូចនៅមុខហ្នឹង។
ពិសិដ្ឋ៖ អឹម... ខ្ញុំអត់ដឹងដែរ។ មើលទៅដូចកំពុងជួសជុលអី។

Comparing or contrasting things 1 — Dialogue 2

នៅហាងលក់ខោអាវ
នារី៖ កញ្ញា ជួយមើលអាវពីរនេះតិចមើល។ ម៉េចដែរ?
កញ្ញា៖ ទំហំដូចគ្នា តែអាវនេះដូចរៀងវែងជាងតិច។ នារីឯងពាក់អាវខ្លីទៅ ប្រហែលជាសមជាង។
នារី៖ តែអាវនេះពណ៌ដិតដល់ហើយ ហើយកជិតជាងមួយនេះ។ សង្ស័យតែពិបាកពាក់ជាង។

Expressing dislikes 1 — Additional dialogue

នៅក្នុងហាងលក់ខោអាវ
កញ្ញា៖ ជីវី ជួយមើលអាវមួយនេះមើល ខ្ញុំពាក់ទៅសមអត់?
ជីវី៖ សមតាស។ តែពណ៌ដូចមិនសូវស្អាត។ មានពណ៌ផ្សេងអត់?
កញ្ញា៖ មានតាស។ តែខ្ញុំអត់សូវចូលចិត្តពណ៌ឆើតៗអេ៎។
ជីវី៖ មិនជាឆើតអីទេ គ្រាន់តែយកពណ៌ស្រស់តិចទៅ។

Identifying items or people 2 — Dialogue 2

កម្មវិធីប្រឡងចម្រៀងនៅក្នុងទូរទស្សន៍
សោភា៖ កា កាឯងថាអ្នកណាច្រៀងពីរោះជាងគេ?
កណ្ណិកា៖ ខ្ញុំថាម្នាក់ឈ្មោះ ពិសី។
សោភា៖ មួយណា?
កណ្ណិកា៖ ម្នាក់ពាក់រ៉ូបពណ៌ស អង្គុយនៅជិតពិធីករនៅជ្រុងនោះ។ ចុះភាឯង ចូលចិត្តមួយណា?
សោភា៖ ខ្ញុំថា ម្នាក់ប្រុសឈ្មោះវិចិត្រ រៀងគ្រាន់បើជាងគេ។ ម្នាក់អង្គុយនៅខាងស្ដាំដៃពិសីហ្នុង។

Expressing cold — Dialogue 2

ដល់រដូវធ្លាក់ខ្យល់
ស្រីពេជ្រ៖ អ៊ូយ រងាអា៎!
មរកត៖ ធ្លាក់ខ្យល់ហើយ។ ងូតទឹកម្ដងៗ រងាសឹងអីហើយ។
ស្រីពេជ្រ៖ ទាល់តែពាក់អាវរងាហើយនៀកខ្ញុំ។
មរកត៖ ស្រីពេជ្រឯងចាញ់រងាអីចឹង ទៅនៅស្រុកក្រៅម៉េចបាន?
ស្រីពេជ្រ៖ បើខ្ញុំទៅ ច្បាស់ជាកកនៅហ្នុងបណ្ដោយ។ ក្ដៅមិនសូវអីទេ តែរងាវិញពិបាកទ្រាំម៉ង។
មរកត៖ ខ្ញុំវិញអត់អី។ បើក្ដៅ បែកញើសស្អុះស្អាប់ធុញថប់ អត់ចូលចិត្តអេ៎។

Shopping For A T-Shirt (Sakanan) — 00 Introduction

សួស្ដី នៅក្នុងរូបភាពនេះគឺយើងនឹងនិយាយអំពីការទិញអាវយឺត។ អញ្ចឹងការទិញអាវយឺត ដោយជាទូទៅ យើងជាទូទៅ យើងតែងតែស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ ឬក៏ពាក់ខោអាវផ្សេងៗ នៅពេលដែលយើងចេញដំណើរទៅធ្វើការ ឬក៏នៅផ្ទះ អញ្ចឹងពេលខ្លះខោអាវរបស់យើងចាស់ ខោអាវរបស់យើងចាស់ ឬក៏ចង្អៀត ដូច្នេះយើងត្រូវការអាវថ្មីដើម្បីចេញទៅក្រៅ ឬក៏ដើម្បីពាក់ ដើម្បីឲ្យល្មមនឹងខ្លួនយើង ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងនឹងនិយាយអំពីការទិញអាវយឺត។

Comparing or contrasting things 2 — Dialogue 1

ហាងលក់ខោអាវ
តារា៖ ស្រីរ័ត្ន មើលអាវពីរនោះមើល ម៉េចដែរ? មួយណាស្អាតជាង?
ស្រីរ័ត្ន៖ មានអី ម្យ៉ាងម្នាក់។ អាពណ៌បៃតងអាចពាក់ទៅធ្វើការបាន ព្រោះវាមានកអាវ។ បើអាពណ៌លឿង បានតែពាក់ធម្មតា។
តារា៖ មើលតម្លៃតិចសិន។ អាពណ៌លឿងថ្លៃជាងតិច តែពាក់ទៅដូចឡូយជាង។ យកអាពណ៌លឿងម៉ងទៅ ម៉េចដែរ?
ស្រីរ័ត្ន៖ មានអី តារាឯងស្រឡាញ់អាពណ៌លឿង យកអាពណ៌លឿងទៅ។ ឡូយដែរតាស។

Identifying items or people 2 — Additional dialogue

សោភា៖ ម៉េចហើយ កា? ជួបបងសុគន្ធអេ៎?
កណ្ណិកា៖ អត់បានជួបផង តែបានប្រគល់ឯកសារទុកនៅអ្នកនៅហ្នុងហើយ គាត់ថាចាំគាត់ប្រគល់ឲ្យបងសុគន្ធ។
សោភា៖ ជួបអ្នកណាគេ?
កណ្ណិកា៖ ខ្ញុំអត់បានសួរឈ្មោះផង។ គាត់ពាក់វ៉ែនតា រាងខ្ពស់។
សោភា៖ ពាក់វ៉ែនតា ... អូ មានតែបងវាសនាហើយមើលទៅ។ គាត់ប្រុសត្រូវអេ៎?
កណ្ណិកា៖ ហ្នឹងហើយ។ និយាយស្ដីឡើងសុភាព។
សោភា៖ ហ្នឹងហើយបងវាសនា។ សុភាពបុរសស្មោះ។

Saying “I want X” — Dialogue 2

នៅហាងខោអាវ
អ្នកលក់៖ ចូលមើលសិនអីបង? នៅខាងក្នុងមានម៉ូតច្រើនជាងហ្នឹងទៀត។
ភ្ញៀវ៖ ខ្ញុំរកអាវសាច់ក្រណាត់ពាក់ទៅធ្វើការធម្មតា។ មានអេ៎?
អ្នកលក់៖ មានតាសបង។ បងចង់បានពណ៌អីដែរ?
ភ្ញៀវ៖ ចង់បានពណ៌ផ្សេងៗ។ ជួយបង្ហាញតិចមើល មានពណ៌អីខ្លះ។
អ្នកលក់៖ ចា៎ស បង។ អញ្ជើញខាងក្នុងម៉ោបង។
ភ្ញៀវ៖ ហើយចង់បានរ៉ូបស្លៀកទៅញ៉ាំការមួយដែរ។ ប៉ុនកូនខ្ញុំ មានអេ៎?
អ្នកលក់៖ មានតាសបង។

Admonishing someone / saying “Don’t do this!” — Additional dialogue

ការងារសំណង់
ប្រធានកម្មករ៖ អេ! ហើយម៉េចអាអូនមួយនេះអត់ពាក់មួកការពារអីចឹង? ធ្វើការជាមួយខ្ញុំ អត់មានប្រហែសអីចឹងអេ៎។ ការងារហ្នឹងអាចគ្រោះថ្នាក់ដល់ងាប់អា៎។ កុំមើលងាយ។
កម្មករ៖ បាទ បង។
ប្រធានកម្មករ៖ លើកក្រោយ បើមានអ្នកណាចូលការដ្ឋានអត់ពាក់មួក ឬក៏ ធ្វើការនៅក្រៅអត់ពាក់ខ្សែក្រវាត់ ខ្ញុំបញ្ឈប់ការងារហើយណា។ កុំថាខ្ញុំអាក្រក់ ឬក៏អត់បានប្រាប់មុន។ ឥឡូវប្រាប់ឲ្យហើយ។ បើមានរឿងអី អត់មានចាប់ឯងម៉ោទទួលខុសត្រូវអេ៎។ ត្រូវចេះប្រយ័ត្នខ្លួនឯង។

Pickpocket (Sakanan) — 05

ចូលដល់រូបភាពទី ៥ រូបភាពទី ៥ បន្ទាប់ពីអ្នកដំណើរដែលនៅខាងក្នុង គាត់ចេញអស់ហើយ បាទ អ្នកដំណើរដែលដល់គោលដៅ គាត់ចេញពីក្នុងរថភ្លើងអស់ហើយ អ្នកដំណើរខាងក្រៅ ដែលមានស្ត្រីម្នាក់និងបុរសពីរនាក់ ដែលបុរសម្នាក់ពាក់អាវផ្កាឈូកនោះ គាត់ក៏បានចូលទៅក្នុងរថភ្លើងនោះម្ដង អញ្ចឹងគាត់ចូលតាមទ្វារដែលបានបើករួចនោះទៅក្នុងរថភ្លើង ដោយគាត់ដើរបណ្ដើរ យកដៃរបស់គាត់ច្រត់ទៅក្នុងហោប៉ៅដដែល បាទ អញ្ចឹងគាត់ដើរចូលទៅក្នុងរថភ្លើងតាមសម្រួល ដោយពុំមានការប្រញាប់ប្រញាល់ ឬក៏ដណ្ដើមគ្នាចូលនោះទេ ព្រោះទ្វាររថភ្លើងបើកហើយធំ អញ្ចឹងផ្លូវដើរទូលាយ ដូច្នេះគាត់ពុំចាំបាច់បញ្ជ្រៀតគ្នានោះទេ។

Pickpocket (Sakanan) — 10

ចូលមកដល់រូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីរថភ្លើងមកដល់គោលដៅទីពីរហើយ រថភ្លើងនោះក៏បានឈប់ ហើយរថភ្លើងបានបើកទ្វារ ដោយទ្វាររបស់រថភ្លើងនោះបើកចេញឆ្វេងស្ដាំដូចមុនដែរ ហើយមានអ្នកដំណើរជាច្រើន មានប្រុស មានស្រី ដើរចេញពីក្នុងរថភ្លើងនោះ អញ្ចឹងយើងឃើញថា មានអ្នកដំណើរចេញពីទ្វារទាំងពីរនោះតែម្ដង ដោយយើងឃើញមានបុរសពាក់អាវផ្កាឈូក ដែលមានវ័យ ២៥ ឆ្នាំនោះ ក៏បានចេញពីរថភ្លើងនោះផងដែរ ពេលនេះគាត់ដើរដោយយកដៃទាំងពីរជ្រែងហោប៉ៅ បានន័យថាយកដៃទាំងពីរ លូកទៅក្នុងហោប៉ៅសងខាងរបស់គាត់ ហើយគាត់បានដើរចេញមកក្រៅ ដោយពុំបានចាប់អារម្មណ៍អ្វីទាំងអស់ ដូច្នេះគាត់ពុំទាន់ដឹងថា មានមនុស្សលួចកាបូបរបស់គាត់នោះទេ។

Rice (Sakanan) — 02

ចូលមកដល់រូបភាពទី ២ នៅក្នុងរូបភាពទី ២ យើងឃើញកសិករដដែលនោះ គាត់បានភ្ជួរស្រែ ដោយប្រើម៉ាស៊ីនភ្ជួរស្រែវិញម្ដង អញ្ចឹង ពីដើម ឬក៏ពីមុន គឺយើងប្រើប្រាស់កម្លាំងសត្វ ដើម្បីអូសទាញនៅក្នុងការភ្ជួរស្រែ ឬក៏នៅក្នុងការរាស់ស្រែ ក៏ប៉ុន្តែឥឡូវ ដើម្បីចំណេញពេល គឺកសិករ គាត់ប្រើម៉ាស៊ីនវិញម្ដង ជាក់ស្ដែងដូចនៅក្នុងរូបភាពទី ២ នេះ គឺយើងឃើញកសិករម្នាក់ ដែលគាត់ពាក់អាវពណ៌ស ខោជើងវែងពណ៌ផ្កាឈូក និងមានពាក់មួកស្លឹកត្នោតផងដែរនោះ គឺគាត់កំពុងតែកាន់ចង្កូតម៉ាស៊ីន ដើម្បីបញ្ជាម៉ាស៊ីនក្នុងការភ្ជួរស្រែ អញ្ចឹងការភ្ជួរស្រែដោយប្រើម៉ាស៊ីន គឺមានលក្ខណៈលឿន ហើយរហ័សនិងងាយស្រួល ដោយសារតែមិនប្រើប្រាស់កម្លាំងអូសទាញនៃសត្វនោះទេ អញ្ចឹងវាលឿន ហើយងាយស្រួលក្នុងការធ្វើស្រែ អញ្ចឹងគឺចំណេញពេលវេលាដល់កសិករ ដូច្នេះនៅក្នុងសម័យឥឡូវ ឬក៏បច្ចុប្បន្ន គឺកសិករ គាត់ភាគច្រើន គឺគាត់ចូលចិត្តប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីន ជាជាងការប្រើប្រាស់កម្លាំងសត្វក្របី អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ២ គឺកសិករ គាត់កំពុងតែភ្ជួរស្រែ ដោយប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីន។

Grilled Fish (Sakanan) — 07

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់បានកុម្ម៉ង់ទិញបាយ និងត្រី ជាមួយនឹងបន្លែ និងទឹកជ្រលក់រួចរាល់ហើយ គាត់បានខ្ចប់ចំណីអាហារទាំងនោះ ចូលទៅក្នុងថង់ធំមួយរួចហើយ អញ្ចឹងគាត់ក៏បានប្រគល់លុយទៅឲ្យអ្នកលក់ អញ្ចឹងជាទូទៅគឺអ្នកលក់ត្រូវឲ្យលុយ ត្រូវឲ្យរបស់ទៅដល់អ្នកទិញ ចំណែកឯអ្នកទិញត្រូវប្រគល់លុយទៅឲ្យអ្នកលក់ថ្លៃរបស់។ ដែលជាក់ស្ដែងគឺបុរសដែលពាក់អាវលឿង គាត់បានទិញត្រី ទិញបាយ ជាមួយនឹងទឹកជ្រលក់ ជាមួយនឹងបន្លែផ្សេងៗ ពីបុរសដែលជាអ្នកលក់ ដែលពាក់អាវពណ៌ស្វាយ អញ្ចឹងបុរសដែលពាក់អាវលឿងគឺជាអ្នកទិញ ឬក៏ជាអតិថិជន ដូច្នេះគាត់ត្រូវប្រគល់លុយទៅឲ្យបុរសដែលជាអ្នកលក់ អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះគឺ បុរសដែលពាក់អាវលឿងកំពុងតែប្រគល់លុយ ឬក៏សាច់ប្រាក់ទៅឲ្យបុរសដែលពាក់អាវពណ៌ស្វាយ ហើយបុរសដែលពាក់អាវពណ៌ស្វាយដែលជាអ្នកលក់ ក៏បានលូកដៃទទួលយកប្រាក់ថ្លៃត្រីរបស់គាត់ផងដែរ ដូច្នេះពួកគាត់គឺទូទាត់គ្នាដោយប្រើសាច់ប្រាក់។

Shopping For A T-Shirt (Sakanan) — 01

ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលគាត់មានវ័យប្រហែលជា ២០ ឆ្នាំ គាត់ពាក់អាវយឺតពណ៌ស ដៃខ្លី ហើយនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថាគាត់កំពុងតែសម្លឹងមើលអាវរបស់គាត់ ហើយយកដៃទាំងពីរចាប់ទាញអាវរបស់គាត់ ដោយគាត់គិតថាប្រហែលជាអាវនោះតូចពេក ឬក៏ចង្អៀតពេកសម្រាប់គាត់ ដែលឥឡូវគាត់ធំហើយ ដូច្នេះអាវចាស់ពីមុនគឺរាងចង្អៀតសម្រាប់គាត់ ដោយគាត់ពាក់ទៅមិនសូវស្រួលខ្លួន ឬក៏គាត់ពាក់ទៅគឺមើលឃើញខើច ដោយសារតែអាវនោះវាតូចពេក អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញគាត់កំពុងតែគិតទៅដល់អាវថ្មីមួយ អញ្ចឹងគាត់គិតទៅដល់អាវមួយ ដែលជាអាវយឺតដែរ ប៉ុន្តែពណ៌លឿង អញ្ចឹងគាត់ចង់បានអាវយឺតថ្មីមួយសម្រាប់ពាក់ ដោយសារតែអាវយឺតដែលគាត់កំពុងតែពាក់ គឺវាតូចពេក ឬក៏ចង្អៀតខ្លួនគាត់ពេក អញ្ចឹងគាត់គិតចង់ទិញអាវយឺតពណ៌លឿងដៃខ្លីមួយសម្រាប់ពាក់នៅពេលថ្ងៃក្រោយទៀត ដូច្នេះហើយគាត់ក៏សម្លឹងមើលអាវរបស់គាត់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ អញ្ចឹងគាត់នឹងទៅទិញអាវថ្មីមួយទៀត។

Grilled Fish (Sakanan) — 01

ដែលជាក់ស្ដែង នៅក្នុងរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ កំពុងតែដើរទៅផ្ទះ អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់កំពុងតែដើរមកពីកន្លែងធ្វើការ ឬក៏ដើរមកពីការដើរកម្សាន្តជាមួយនឹងមិត្តភក្តិ ឬក៏គាត់ទើបតែត្រលប់មកពីការហាត់ប្រាណវិញ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែដើរតាមផ្លូវសំដៅទៅផ្ទះ ដែលគាត់ដើរបណ្ដើរ គិតទៅដល់ផ្ទះរបស់គាត់បណ្ដើរ ថាគាត់ជិតដើរ ជិតដល់ផ្ទះហើយ ដែលយើងឃើញបុរសម្នាក់ហ្នឹង គាត់មានអាយុប្រហែលជា ២៣ ឆ្នាំ។ អញ្ចឹងគាត់អាយុប្រហែលជា ២៣ ឆ្នាំ ដែលគាត់ពាក់អាវលឿង ដៃខ្លី ខោជើងវែងពណ៌ស ហើយគាត់ពាក់ស្បែកជើងប៉ាតាពណ៌ទឹកក្រូច អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះ គាត់ដើរ អាចត្រលប់មកពីកន្លែងហាត់ប្រាណ ឬក៏គាត់អាចនឹងទើបតែត្រលប់មកពី[ការ] កន្លែងធ្វើការរបស់គាត់។ ដូច្នេះគាត់ដើរត្រលប់ទៅផ្ទះ ដែលយើងឃើញនៅខាងក្រោយគាត់ គឺមានស្រមោលនៃទីក្រុង បានន័យថាគាត់ក៏ជាមនុស្សដែលរស់នៅទីក្រុងដែរ អញ្ចឹងគាត់អាចនឹងដើរទៅទីក្រុង ឬក៏ទើបផ្ទះរបស់គាត់ដែលនៅទីក្រុង ដើម្បីទៅសម្រាកនៅផ្ទះរបស់គាត់ ទទួលទានអាហារ ជាមួយនឹងមិត្តស្រីរបស់គាត់ ឬក៏ជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់គាត់បាន។

Tuk Tuk (Sakanan) — 12

ចូលមកដល់រូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីពួកគេចេញពីរ៉ឺម៉កកង់បីទីមួយ បន្ទាប់មកពួកគេដើរបានបន្តិច ក៏ជួបនឹងរ៉ឺម៉កកង់បីទីពីរមួយទៀត អញ្ចឹងយើងឃើញថា រ៉ឺម៉កកង់បីនោះ ម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បី គឺពុំបានជក់បារីនោះទេ ដោយម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បី គឺគាត់ពាក់អាវដៃខ្លីពណ៌ស ស្លៀកខោជើងវែងពណ៌ប្រផេះ អញ្ចឹងអ្នកទាំងបីបាននិយាយទៅកាន់រ៉ឺម៉កកង់បីនោះ ដោយសួរតម្លៃពីកន្លែងដែលគាត់ផឹកស៊ី ឬក៏កន្លែងដែលគាត់កំពុងតែឈរ ទៅដល់ផ្ទះរបស់គាត់ តើគេយកចំនួនប៉ុន្មាន? បន្ទាប់មកម្ចាស់រ៉ឺម៉កកង់បី គាត់ក៏បានលូកដៃ ឬក៏យកដៃមួយចំហៀងជ្រែងហោប៉ៅ ដោយការ គាត់យកដៃទៅលូកក្នុងហោប៉ៅ ដោយកាយវិការបែបនេះ យើងហៅថាការជ្រែងហោប៉ៅ ហើយដៃម្ខាងទៀតរបស់គាត់លើកឡើងជាសញ្ញា ដើម្បីឲ្យអតិថិជនរបស់គាត់ចូលទៅក្នុងរ៉ឺម៉ក ដោយគាត់ប្រាប់ថា ពីទីនេះទៅផ្ទះរបស់ពួកគាត់ គឺគាត់យកតម្លៃ ៥ ដុល្លារ អញ្ចឹងអ្នកទាំងបីឮដូច្នេះហើយក៏សប្បាយចិត្ត ដូច្នេះពួកគេនិយាយថា យល់ព្រមទៅជាមួយនឹងរ៉ឺម៉កកង់បីមួយនោះ។

Getting Up (Sakanan) — 11

ចូលដល់រូបភាពទី ១១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១១ បន្ទាប់ពីនារីម្នាក់នោះ គាត់បានជូតខ្លួនរួចហើយ គាត់ក៏បានចូលក្នុងបន្ទប់គេងរបស់គាត់វិញ។ បាទ គាត់ចូលក្នុងបន្ទប់គេងរបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែគាត់មិនមែនចូលទៅគេងវិញនោះទេ ដោយគាត់បានផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ ដោយគាត់យកខោអាវគេង ឈុតគេងរបស់គាត់ ដែលគាត់គេងយប់នោះ គឺមានឈុតខោជើងវែងពណ៌លឿង និងអាវដៃវែងពណ៌លឿង ដាក់នៅលើគ្រែ បានន័យថាគាត់ដោះសម្លៀកបំពាក់ឈុតគេងរបស់គាត់ចេញ ដែលដាក់នៅលើគ្រែទាំងពីរ បន្ទាប់មកគាត់បានផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ធ្វើការងាររបស់គាត់។ ដោយគាត់យកអាវដៃវែងពណ៌ទឹកសមុទ្រ ឬក៏ពណ៌ខៀវ មកពាក់នៅលើខ្លួនរបស់គាត់ ដោយនារីម្នាក់នោះ គាត់បានស្លៀកសំពត់ជាមុន សំពត់របស់គាត់គឺមានពណ៌ស ហើយសំពត់នោះគឺត្រឹមជង្គង់។ អញ្ចឹងប្រវែងសំពត់គឺត្រឹមជង្គង់ ហើយមានពណ៌ស ហើយគាត់ពាក់អាវដៃវែងពណ៌ខៀវ ដោយគាត់ពាក់អាវបណ្ដើរ គាត់លើកដៃបណ្ដើរ ដើម្បីស៊កដៃបញ្ចូល បន្ទាប់មកគាត់ទាញខ្លួនអាវទម្លាក់ចុះក្រោម ដើម្បីពាក់អាវ។

Phone (Sakanan) — 04

ចូលមកដល់រូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលគាត់មានវ័យប្រហែលជាអាយុ ៣០ ឆ្នាំ អញ្ចឹងបុរសនោះគាត់មានសក់ខ្លីពណ៌ខ្មៅ ហើយមានភ្នែកតូចៗ អញ្ចឹងគាត់ពាក់អាវពណ៌ផ្កាឈូកដៃខ្លី ហើយដៃម្ខាង ជាដៃខាងឆ្វេងរបស់គាត់ ដាក់ចុះ ដាក់ចុះទៅក្រោម ឬក៏ទម្លាក់ចុះក្រោម រីឯដៃស្ដាំរបស់គាត់កំពុងតែកាន់ទូរស័ព្ទដាក់នឹងត្រចៀក អញ្ចឹងជាទូទៅទូរស័ព្ទគឺមានរាងតូច ហើយសំឡេងវាអត់សូវឮនោះទេ ដូច្នេះដើម្បីនិយាយគ្នា ឬក៏ដើម្បីនិយាយទូរស័ព្ទ គឺយើងត្រូវការប្រើប្រាស់ យើងយកទូរស័ព្ទនោះទៅដាក់នៅក្បែរត្រចៀករបស់យើងដើម្បីស្ដាប់ឮ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែទាក់ទងទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ទាក់ទងទៅកាន់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដោយប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ដូច្នេះហើយគាត់យកទូរស័ព្ទដាក់នៅក្បែរត្រចៀកបន្ទាប់ពីគាត់ចុចលេខទូរស័ព្ទហើយ គាត់ខលទៅ ឬក៏គាត់ហៅទៅមិត្តភក្តិរបស់គាត់ អញ្ចឹងដើម្បីអាចនិយាយគ្នាបាន ដើម្បីនិយាយគ្នាឮ ហើយឲ្យភាគីម្ខាងទៀតឮ គឺគាត់ត្រូវដាក់ទូរស័ព្ទក្បែរត្រចៀក និងក្បែរមាត់របស់គាត់ ដើម្បីនិយាយគ្នា ដូច្នេះរូបភាពទី ៤ គឺបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែនិយាយទូរស័ព្ទទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ទៅកាន់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។