Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
សំឡេង	sɑmleeŋ	voice, sound Notes: also written សំលេង	33/16

Link to overview page
Link to dictionary

Expressing dislikes 2B — Dialogue 2A

កញ្ញា៖ ហូយ បើកសំឡេងអីខ្លាំងៗម៉េះ! រកដេកអត់បាន!
ណារី៖ ហ្នឹងហើយ បើកសំឡេងឮៗ អត់ដឹងយប់អត់ដឹងអីទេ។ យ៉ាប់ម៉ង!
កញ្ញា៖ ផ្ទះម្ដុំហ្នឹងឧស្សាហ៍អីចឹងដល់ហើយ។ ធុញមែនទែន!

Expressing dislikes 2B — Dialogue 2B

កញ្ញា៖ ហូយ បើកសំឡេងអីខ្លាំងៗម៉េះ! រកដេកអត់បាន!
ណារី៖ ហ្នឹងហើយ បើកសំឡេងឮៗ អត់ដឹងយប់អត់ដឹងអីទេ។ យ៉ាប់ម៉ង!
កញ្ញា៖ ដូចញឹកញាប់ពេកហើយ។ ធុញផ្ទះម្ដុំហ្នឹងមែនទែន!

Asking “How do you write this?” — Cultural note

តួអក្សរខ្មែរកើតឡើងដោយការផ្គុំព្យញ្ជនៈ ស្រៈ ជើង និង សញ្ញាផ្សេងៗ។ តួអក្សរខ្លះមិនមានសំឡេងនៅក្នុងពេលអាននោះទេ ដូចជា រ ជាដើម ដូច្នេះ សូម្បីជនជាតិខ្មែរក៏មានការលំបាកក្នុងការចងចាំអក្ខរាវិរុទ្ធទាំងអស់ផងដែរ ហើយត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ននៅពេលសរសេរឈ្មោះ ព្រោះអាចមានពាក្យសូរដូច។

Expressing dislikes 2B — Cultural note

នៅពេលពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរជិតមកដល់ ទាំងនៅទីក្រុងនិងនៅតាមខេត្ត ប្រជាជនតែងចាក់ចម្រៀងប្រពៃណីរាំច្រៀងដោយបើកសំឡេងឮខ្លាំងៗ រហូតដល់យប់ជ្រៅក៏មាន។ តាមផ្ទះមិនសូវប្រកាន់ប៉ុន្មានទេសម្រាប់ឱកាសចូលឆ្នាំខ្មែរ ប៉ុន្តែសម្រាប់ពេលធម្មតាគឺគ្មានអ្នកណាចូលចិត្ត ឬទ្រាំនឹងសំឡេងខ្លាំងៗនោះទេ។

Forbidding someone to do something — Dialogue 2

បម្រាមក្នុងក្រុមហ៊ុន
ប្រធាន៖ សម្រាប់បុគ្គលិកថ្មី យើងមានបម្រាមខ្លះដែលត្រូវឲ្យដឹង។ ទីមួយ ហាមមកធ្វើការយឺតលើសពី ១០ នាទី។ ទីពីរ ហាមជក់បារីក្នុងការិយាល័យ។ ទីបី ហាមបើកសំឡេងទូរស័ព្ទរោទ៍ឲ្យឮ ត្រូវដាក់សាយឡិនជានិច្ច។
បុគ្គលិក៖ បាទ/ចាស បង។
ប្រធាន៖ អូ ហើយកុំចេញទៅក្រៅក្រុមហ៊ុនក្នុងពេលម៉ោងធ្វើការដោយមិនមានការអនុញ្ញាត។ ត្រូវប្រាប់បងឲ្យដឹងគ្រប់ពេល។

Expressing fear — Dialogue 2

ខ្លាចខ្មោច
បង៖ ថីហ្នឹង?
ប្អូន៖ កំពុងមើលរឿងខ្មោច។ រឿងហ្នឹងគួរឲ្យខ្លាចមែនទែន។ ហាក បងឯងទៅណា?
បង៖ ទៅបន្ទប់ដេក។
ប្អូន៖ កុំអាល ខ្ញុំទៅដែរ។ អត់ហ៊ាននៅម្នាក់ឯងអេ៎។ ចាំម៉ាភ្លែតណា។
បង៖ ដឹងថាខ្លួនឯងខ្លាចខ្មោចហើយ នៅតែខំមើលរឿងខ្មោចទៀត។
ប្អូន៖ អ៊ូយ! ស្អីគេហ្នឹង? សំឡេងទូរស័ព្ទសោះ ខំតែភ័យ។ ដឹងអីចឹងអត់មើលអេ៎អា៎។

Expressing thanks 2 — Dialogue

វិបុល៖ កញ្ញា កំពុងធ្វើអីហ្នឹង?
កញ្ញា៖ អូ វិបុល ខ្ញុំកំពុងរកចង់ព្យួររូបថតមួយនេះ។ តែខ្ញុំអត់សូវចេះប្រើញញួរទេ។
វិបុល៖ ចាំខ្ញុំជួយអីចឹង! ចង់ព្យួរដាក់ត្រង់ណា?
កញ្ញា៖ ខ្ញុំចង់ដាក់វាត្រង់នេះ។
វិបុល៖ អូខេ។ ជួយទ្រពីក្រោមបន្តិចមកអីចឹង។
កញ្ញា៖ ចាស។ ប្រយ័ត្នវ៉ៃត្រូវដៃខ្លួនឯងណា។
[ប៉ុកៗៗ (សំឡេងញញួរ)]
វិបុល៖ រួចហើយ! ប៉ុណ្ណឹងបានអត់?
កញ្ញា៖ ប៉ុណ្ណឹងបាន / ល្មមហើយ វិបុល។ អរគុណច្រើន!
វិបុល៖ អូខេ / មិនអីទេ។

Getting Up (Sakanan) — 02

នៅក្នុងរូបភាពទី ២ នៅក្នុងរូបភាពទី ២ នារីម្នាក់នោះបានភ្ញាក់ពីគេង បាទ បានភ្ញាក់ពីគេង ហើយគាត់ក៏អង្គុយនៅលើគ្រែដោយពត់ខ្លួន។ អញ្ចឹងនារីម្នាក់នោះបានស្លៀកឈុតគេងរបស់គាត់ គឺមានអាវដៃវែងពណ៌លឿង ខោជើងវែងពណ៌លឿងដែរ ហើយគាត់បានងើបចេញពីគ្រែរបស់គាត់ ដោយអម្បាញ់មិញគាត់គេងនៅលើខ្នើយ ឥឡូវនេះគាត់ងើបអង្គុយនៅលើគ្រែ បាទ ហើយគាត់ស្លៀកខោជើងវែងពណ៌លឿង អាវដៃវែងពណ៌លឿង។ គាត់បានអង្គុយឡើង ហើយលើកដៃមួយចំហៀងឡើងលើ បាទ ដៃមួយខាង ឬក៏ម្ខាង ឬក៏មួយចំហៀង បាទ គាត់លើកឡើងលើ ដៃម្ខាងទៀត គាត់យកមកដាក់ត្រឹមមាត់របស់គាត់ ហើយស្ងាប ហើយគាត់ធ្វើកាយវិការដើម្បីពត់ខ្លួន អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីភ្ញាក់ពីគេង ជាទូទៅ យើងតែងតែអង្គុយពត់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យថាមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយបន្ទាប់ពីភ្ញាក់ពីគេង ដូច្នេះហើយនារីម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែពត់ខ្លួន ហើយនាឡិការបស់គាត់គឺរោទ៍នៅម៉ោង ៧ ដដែល។ អញ្ចឹងគាត់ងើបដោយសារតែ […] សំឡេងនៃនាឡិការោទ៍។

Getting Up (Sakanan) — 04

បាទ ចូលដល់រូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីនារីម្នាក់នោះ គាត់បិទនាឡិការោទ៍គាត់ហើយ បាទ អញ្ចឹងគាត់បិទនាឡិការោទ៍ ដើម្បីកុំឲ្យមានសំឡេងរំខាននៅក្នុងផ្ទះគាត់ បន្ទាប់ពីគាត់បិទនាឡិការោទ៍ហើយ នារីម្នាក់នោះ គាត់បានដើរចេញពីកន្លែងគ្រែគេងរបស់គាត់ អញ្ចឹងជាទូទៅ បន្ទាប់ពីយើងភ្ញាក់ពីគេង យើងត្រូវរៀបចំកន្លែងគេងរបស់យើងឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ បាទ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ នារីម្នាក់នោះ បាទ បន្ទាប់ពីគាត់ភ្ញាក់ពីគេងហើយ គាត់ត្រូវរៀបចំកន្លែងគេងរបស់គាត់ ដោយរៀបចំខ្នើយនិងភួយឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ បន្ទាប់មកគាត់ក៏បានដើរចេញពីគ្រែគេងរបស់គាត់ បាទ ព្រោះថានៅពេលដែលយើងភ្ញាក់ពីគេង យើងមិនត្រូវអង្គុយនៅលើគ្រែយូរពេកនោះទេ វានាំឲ្យយើងខាតពេលវេលា ព្រោះថាយើងត្រូវប្រញាប់រៀបចំខ្លួនដើម្បីទៅសាលា ឬក៏ទៅធ្វើការទៀត។ អញ្ចឹងភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីភ្ញាក់ពីគេង យើងត្រូវក្រោកចេញ ហើយរៀបចំកន្លែងគេងរបស់យើងឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ បន្ទាប់មកយើងត្រូវទៅបន្ទប់ទឹក ដើម្បីងូតទឹក។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ៤ នេះ នារីម្នាក់នោះ គាត់បានដើរចេញពីគ្រែគេងរបស់គាត់ ហើយដើរសំដៅទៅបន្ទប់ទឹក។

Phone (Sakanan) — 04

ចូលមកដល់រូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលគាត់មានវ័យប្រហែលជាអាយុ ៣០ ឆ្នាំ អញ្ចឹងបុរសនោះគាត់មានសក់ខ្លីពណ៌ខ្មៅ ហើយមានភ្នែកតូចៗ អញ្ចឹងគាត់ពាក់អាវពណ៌ផ្កាឈូកដៃខ្លី ហើយដៃម្ខាង ជាដៃខាងឆ្វេងរបស់គាត់ ដាក់ចុះ ដាក់ចុះទៅក្រោម ឬក៏ទម្លាក់ចុះក្រោម រីឯដៃស្ដាំរបស់គាត់កំពុងតែកាន់ទូរស័ព្ទដាក់នឹងត្រចៀក អញ្ចឹងជាទូទៅទូរស័ព្ទគឺមានរាងតូច ហើយសំឡេងវាអត់សូវឮនោះទេ ដូច្នេះដើម្បីនិយាយគ្នា ឬក៏ដើម្បីនិយាយទូរស័ព្ទ គឺយើងត្រូវការប្រើប្រាស់ យើងយកទូរស័ព្ទនោះទៅដាក់នៅក្បែរត្រចៀករបស់យើងដើម្បីស្ដាប់ឮ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែទាក់ទងទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ទាក់ទងទៅកាន់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដោយប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ដូច្នេះហើយគាត់យកទូរស័ព្ទដាក់នៅក្បែរត្រចៀកបន្ទាប់ពីគាត់ចុចលេខទូរស័ព្ទហើយ គាត់ខលទៅ ឬក៏គាត់ហៅទៅមិត្តភក្តិរបស់គាត់ អញ្ចឹងដើម្បីអាចនិយាយគ្នាបាន ដើម្បីនិយាយគ្នាឮ ហើយឲ្យភាគីម្ខាងទៀតឮ គឺគាត់ត្រូវដាក់ទូរស័ព្ទក្បែរត្រចៀក និងក្បែរមាត់របស់គាត់ ដើម្បីនិយាយគ្នា ដូច្នេះរូបភាពទី ៤ គឺបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែនិយាយទូរស័ព្ទទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ទៅកាន់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។

Pickpocket (Sakanan) — 02

នៅក្នុងរូបភាពទី ២ ចូលមកដល់រូបភាពទី ២ យើងឃើញថា បន្តិចក្រោយមក រថភ្លើងមួយក៏បានមកដល់ អញ្ចឹងនៅពេលដែលរថភ្លើងមកដល់ គឺតែងតែមានសំឡេងខ្លាំងៗ បាទ រថភ្លើងនៅប្រទេសកម្ពុជា គឺអត់លឿនទេ ល្បឿនវាគឺយឺត ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលដែលរថភ្លើងមកដល់ស្ថានីយម្ដងៗ គឺមានសំឡេងលាន់យ៉ាងខ្លាំង ដែលធ្វើឲ្យអ្នកនៅទីនោះដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា រថភ្លើងកំពុងតែមកដល់ហើយ អញ្ចឹងអ្នកដំណើរទាំងអស់អាចត្រៀមខ្លួននិងយកសម្ភារៈឬក៏អីវ៉ាន់របស់គេឡើងរថភ្លើងបាន ដូចនៅក្នុងរូបភាពនេះ នៅពេលដែលរថភ្លើងមកដល់ តែងតែមានឲ្យនូវសញ្ញាមួយ ដើម្បីបញ្ជាក់ប្រាប់អ្នកដំណើរថា រថភ្លើងបានមកដល់ហើយ អញ្ចឹងអ្នកដំណើរទាំងអស់ ត្រូវតែត្រៀមខ្លួន ដើម្បីឡើងរថភ្លើងទាំងអស់គ្នា។ យើងឃើញរថភ្លើងបើកមក គឺទ្វាររបស់រថភ្លើង គឺបិទទាំងអស់ ព្រោះថាគេមិនអាចបើកទ្វាររថភ្លើងបានទេ ប្រសិនបើកំពុងធ្វើដំណើរ ព្រោះអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកដំណើរ អញ្ចឹងយើងឃើញអ្នកដំណើរ ដែលនៅក្រៅរថភ្លើងទាំងអស់ កំពុងតែឈរចាំរថភ្លើង ដើម្បីឲ្យរថភ្លើងឈប់និងបើកទ្វារ បុរសម្នាក់ដែលពាក់អាវពណ៌ផ្កាឈូកនោះ គាត់កំពុងតែឈរកាន់ទូរស័ព្ទចុចដដែល អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់ចូលចិត្តលេងទូរស័ព្ទរបស់គាត់នៅពេលទំនេរខ្លាំងណាស់ ព្រោះថាអំឡុងពេលដែលគាត់ឈរចាំរថភ្លើង គឺគាត់ចុចទូរស័ព្ទលេងរហូត។

Hospital (Sakanan) — 06

បន្ទាប់មករូបភាពទី ៦ រូបភាពទី ៦ យើងឃើញមានឡានពេទ្យមួយកំពុងតែបើកបរ អញ្ចឹងឡានពេទ្យ បន្ទាប់ពីបានទទួលព័ត៌មាន ឬក៏ទទួលទូរស័ព្ទរបស់នារីម្នាក់តេប្រាប់គាត់អំពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍មួយនោះហើយ អញ្ចឹងឡានពេទ្យគាត់ក៏មក ជិះសំដៅមករកកន្លែងកើតហេតុ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះបុរសម្នាក់នោះ អញ្ចឹងជាទូទៅឡានពេទ្យគឺខុសពីឡានយើងធម្មតា ដោយសារតែឡានយើងធម្មតា យើងតែងតែជិះក្នុងល្បឿនធម្មតា ក៏ប៉ុន្តែឡានពេទ្យគឺយើងឃើញមានបិទសញ្ញាបូកនៅលើទ្វារ នៅលើកញ្ចក់ឡានពេទ្យទាំងអស់ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាគឺជាឡានពេទ្យ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀតឡានពេទ្យគឺមាន តែងតែមានភ្លើងស៊ីរ៉ែន យើងហៅថាភ្លើងស៊ីរ៉ែន ដើម្បីបន្លឺសំឡេងផង និងដើម្បីបញ្ចេញភ្លើង សុំផ្លូវផង ដោយសារតែឡានពេទ្យគឺប្រញាប់ទៅជួយសង្គ្រោះអ្នកដទៃដែលមានគ្រោះថ្នាក់ ឬក៏ជួយសង្គ្រោះអ្នកជំងឺ ដូច្នេះឡានពេទ្យគឺមានអាទិភាព បានន័យថានៅពេលដែលគាត់ធ្វើដំណើរនៅលើផ្លូវ ឬក៏ធ្វើចរាចរណ៍នៅលើផ្លូវ គឺអ្នកទាំងអស់គ្នាដែលជិះនៅខាងមុខឡានពេទ្យ គឺត្រូវតែចៀសផ្លូវឲ្យឡានពេទ្យទៅមុន គឺឡានពេទ្យគាត់បានបញ្ចេញស៊ីរ៉ែន និងបញ្ចេញភ្លើងស៊ីញ៉ូ ដើម្បីសុំផ្លូវបានទៅមុន ព្រោះថាគាត់ប្រញាប់ទៅជួយសង្គ្រោះអ្នកជំងឺ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងឃើញឡានពេទ្យ យើងអត់ត្រូវបើកបរនៅខាងមុខឡានពេទ្យនោះទេ ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យយើងមានគ្រោះថ្នាក់បាន ដោយសារតែឡានពេទ្យបើកនៅក្នុងល្បឿនលឿន ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងឮសូរសំឡេងឡានពេទ្យ ឬក៏ឮស៊ីរ៉ែនឡានពេទ្យ យើងត្រូវចៀសមកខាងចិញ្ចើមផ្លូវ ដើម្បីទុកកណ្ដាលផ្លូវ ផ្លូវទ្រូងផ្លូវ ឲ្យឡានពេទ្យបើកបរ ព្រោះគាត់ប្រញាប់ទៅជួយសង្គ្រោះគេ អញ្ចឹងឡានពេទ្យ នៅពេលដែលប្រញាប់ទៅជួយសង្គ្រោះ គឺតែងតែបើកភ្លើងស៊ីរ៉ែន និងបើកភ្លើងស៊ីញ៉ូ ដើម្បីសុំផ្លូវជានិច្ច។

Phone (Sakanan) — 01

ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ គឺជា រូបខាងមុខនៃទូរស័ព្ទ បានន័យថាអេក្រង់ទូរស័ព្ទ អញ្ចឹងទូរស័ព្ទដៃគឺមានពីរប្រភេទ ដែលទី ១ គឺទូរស័ព្ទមានគ្រាប់ចុច ឬក៏ទូរស័ព្ទមានប៊ូតុង រីឯទី ២ គឺទូរស័ព្ទអត់មានគ្រាប់ចុច ឬក៏យើងហៅថា ទូរស័ព្ទប៉ះលើអេក្រង់ ដែលជាសាមញ្ញ ជាទូទៅ ប្រជាជនកម្ពុជា យើងតែងតែហៅថា ទូរស័ព្ទថាច់ស្គ្រីន អញ្ចឹងទូរស័ព្ទមានពីរប្រភេទ ដែលកាលពីមុនគឺយើងប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទដែលមានគ្រាប់ចុច ដោយវាមានគ្រាប់ចុចលេខជាច្រើននៅលើទូរស័ព្ទ ក៏ប៉ុន្តែដល់ពេលបច្ចុប្បន្នគឺទូរស័ព្ទកាន់តែទំនើប អញ្ចឹងគឺអត់មានគ្រាប់ចុចទៀតទេ ដោយយើងគ្រាន់តែយកម្រាមដៃប៉ះលើអេក្រង់របស់វា គឺយើងអាចបញ្ជាលើទូរស័ព្ទបានតែម្ដង អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺជាទូរស័ព្ទមួយ ដែលអត់មានគ្រាប់ចុច បានន័យថា ទូរស័ព្ទនោះគឺជាទូរស័ព្ទប្រភេទទូរស័ព្ទថាច់ស្គ្រីន ជាទូរស័ព្ទស៊េរីទំនើប អញ្ចឹងវាអត់មានគ្រាប់ចុចទេ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងចង់បញ្ជាទូរស័ព្ទ គឺយើងប៉ះទៅលើអេក្រង់តែម្ដង ដែលនេះគឺជារូបភាពខាងមុខនៃទូរស័ព្ទ ដែលយើងឃើញមានស្គ្រីនធំ ឬក៏អេក្រង់មួយធំ ដែលងាយស្រួលក្នុងការមើល ហើយមានគ្រាប់ចុចចំនួនតែបីតែប៉ុណ្ណោះ ដែលគ្រាប់ចុចបីនេះ គឺជាគ្រាប់ចុចសម្រាប់បញ្ជាទូរស័ព្ទសំខាន់ៗ អញ្ចឹងវាអត់មានគ្រាប់ចុចច្រើននោះទេ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើទូរស័ព្ទគ្រាប់ចុចគឺមានគ្រាប់ចុចច្រើន អញ្ចឹងយើងឃើញនៅខាងៗ ខាងៗគឺមានគ្រាប់ចុចពីរទៀតសម្រាប់ដំឡើងសំឡេង និងបន្ថយសំឡេងទូរស័ព្ទ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងចង់ដំឡើងសំឡេង ឬក៏ចង់បន្ថយសំឡេង យើងគ្រាន់តែចុចប៊ូតុង គ្រាប់ចុចពីរខាងៗនោះ គឺជាការស្រេច ដែលយើងអាចដំឡើងសំឡេងបាន ឬក៏បន្ថយសំឡេងបាន តាមការចង់បានរបស់យើង អញ្ចឹងរូបភាពទី ១ គឺជារូបភាពខាងមុខនៃទូរស័ព្ទ។

Phone (Sakanan) — 10

ចូលមកដល់រូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ គឺបុរសម្នាក់នោះ យើងឃើញ មានបុរសម្នាក់ ដែលមានវ័យប្រហែល ៣០ ឆ្នាំនោះ ដៃរបស់គាត់ម្ខាងកំពុងតែកាន់ទៅលើរបាររថយន្តក្រុង ឬក៏រថភ្លើង ហើយដៃម្ខាងទៀតកំពុងតែកាន់ទូរស័ព្ទ ចំណែកត្រចៀកគាត់គឺដោតជាប់ទៅនឹងកាស បានន័យថាគាត់កំពុងតែស្ដាប់ចម្រៀងដោយប្រើប្រាស់កាសស្ដាប់ត្រចៀក អញ្ចឹងកាស យើងឃើញគាត់ពាក់កាសពណ៌ខ្មៅ ដោយយើងឃើញចុងកាសគឺម្ខាងដោតជាប់ទៅនឹងទូរស័ព្ទ ហើយចុងកាសម្ខាងទៀងគឺភ្ជាប់ទៅនឹងត្រចៀករបស់គាត់ទាំងសងខាង ដូច្នេះគាត់កំពុងតែស្ដាប់ចម្រៀង ដែលយើងឃើញនៅក្បែរគាត់គឺមានអក្សរចម្រៀងហោះឡើងលើ បានន័យថាគាត់កំពុងតែឈរជិះរថភ្លើងបណ្ដើរ ឬក៏ជិះឡានក្រុងបណ្ដើរ ស្ដាប់ចម្រៀងបណ្ដើរ ដែលយើងឃើញនៅក្បែរគាត់គឺមានមនុស្សជាច្រើនទៀតផងដែរ ដូចជានៅខាងក្រោយគាត់គឺមានស្ត្រីម្នាក់ ដែលកំពុងតែស្ពាយកាបូប ឈរនៅក្បែរ ឈរនៅក្នុងរថយន្តក្រុងនោះជាមួយគ្នា ដោយក្បែរនឹងបុរសម្នាក់ទៀតកំពុងតែឈរដូចគ្នា អញ្ចឹងមានមនុស្សជាច្រើននៅលើឡានក្រុង ឬក៏នៅលើរថភ្លើងនោះ កំពុងតែធ្វើដំណើរនៅលើឡានក្រុង ដូច្នេះប្រសិនបើយើងមានទូរស័ព្ទទំនើប យើងអាចបើកចម្រៀងស្ដាប់បណ្ដើរ និងឈរជិះលើរថយន្តក្រុងបណ្ដើរបាន ដោយយើងអាចកំដរអារម្មណ៍ ឬក៏កម្សាន្តអារម្មណ៍បាន ដូចជាបុរសម្នាក់នេះ អ្នកនៅក្នុងរូបភាពទី ១០ នេះ គឺគាត់កំពុងតែធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីកន្លែងជួបមិត្តភក្តិរបស់គាត់ ប៉ុន្តែនៅលើឡានក្រុង គឺគាត់ដាក់កាសនៅក្នុងត្រចៀករបស់គាត់ ដើម្បីស្ដាប់ចម្រៀងពីក្នុងទូរស័ព្ទ ដោយសារតែគាត់ប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទទំនើប ដែលអាចចាក់ចម្រៀងបាន ដូច្នេះកុំឲ្យមានសំឡេងរំខានទៅអ្នកដទៃ ព្រោះថាប្រសិនបើយើងអត់ដាក់កាសទេ គឺអាចមានសំឡេងរំខានចេញពីក្នុងទូរស័ព្ទទៅកាន់អ្នកដទៃបាន អញ្ចឹងអ្នកដទៃអាចនឹងមិនពេញចិត្ត ឬក៏គាត់អាចខឹង ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងចង់ស្ដាប់ចម្រៀង គឺយើងអាចដាក់កាស ដើម្បីស្ដាប់ម្នាក់ឯងបាន ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១០ បុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែចាក់ចម្រៀងស្ដាប់នៅក្នុងកាសម្នាក់ឯង។

Personal Hygiene (Sakanan) — 14

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៤ រូបភាពទី ១៤ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់លាបឡេនៅលើខ្លួនរបស់គាត់ហើយ គាត់ក៏បានស្លៀកពាក់និងផ្លាស់ខោអាវថ្មី អញ្ចឹងដើម្បីរក្សាអនាម័យលើខ្លួនប្រាណ យើងអត់ត្រូវស្លៀកពាក់ខោអាវដដែលៗនោះទេ អញ្ចឹងពេលខ្លះ ព្រោះថាពេលខ្លះ ប្រសិនបើយើងស្លៀកពាក់ខោអាវមួយកំប្លេចេញទៅខាងក្រៅ មេរោគ ឬក៏ស្នាមប្រឡាក់នឹងជាប់នៅលើខោអាវនោះ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីយើងងូតទឹក ដុសខ្លួន ដុសសម្អាតខ្លួនរួចរាល់ហើយ ហើយយើងស្លៀកពាក់ខោអាវដដែល វាអាចធ្វើឲ្យមេរោគដែលជាប់នឹងខោអាវមកតោងនឹងខ្លួនយើងដដែល អញ្ចឹងយើងអត់ស្អាតនោះទេ ដូច្នេះដើម្បីរក្សាអនាម័យខ្លួនប្រាណរបស់យើងឲ្យបានស្អាត និងប្រាកដថាស្អាត គឺយើងត្រូវតែងូតទឹកដុសសាប៊ូ ហើយផ្លាស់ខោអាវថ្មីចេញ ដែលជាក់ស្ដែងក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែផ្លាស់ខោអាវគាត់ គាត់បានផ្លាស់ខោអាវគាត់ ដែលគាត់ពីមុនពាក់អាវពណ៌ស្វាយដៃខ្លី បន្ទាប់មក បន្ទាប់ពីគាត់ងូតទឹករួច បន្ទាប់ពីគាត់លាបឡេរួច គាត់ក៏បានពាក់អាវពណ៌បៃតងដៃខ្លីវិញ អញ្ចឹងគាត់បានពាក់អាវយឺតពណ៌បៃតងដៃខ្លី ក៏ប៉ុន្តែក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គឺគាត់អត់ទាន់ចេញពីក្នុងបន្ទប់ទឹកទេ គឺគាត់នៅតែក្នុងបន្ទប់ទឹកដដែល ហើយក្មេងប្រុសម្នាក់នោះបានយកតម្បារត្បារត្រចៀកយកមកត្បារត្រចៀករបស់គាត់ អញ្ចឹងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែសម្អាតត្រចៀក ដោយសារតែត្រចៀករបស់គាត់ យើងត្រូវសម្អាតពីរទៅបីដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ដូចគ្នា ដើម្បីសម្អាតដី ឬក៏សម្អាតក្អែលចេញពីត្រចៀក ព្រោះថាប្រសិនបើយើងអត់ធ្វើអនាម័យត្រចៀក វាអាចធ្វើឲ្យយើងស្ដាប់មិនសូវឮ ព្រោះថាដី និងកំណកក្អែលនៅក្នុងត្រចៀកកាន់តែក្រាស់ ដូច្នេះវាអាចធ្វើឲ្យយើងស្ដាប់អត់សូវឮ វាបាំងសំឡេង អញ្ចឹងយើងត្រូវតែយកតម្បារត្បារត្រចៀក ដើម្បីដុសសម្អាតក្អែលចេញសិន ជាក់ស្ដែងក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែកាន់តម្បារត្បារត្រចៀក ហើយយកទៅត្បារនៅក្នុងរន្ធត្រចៀករបស់គាត់ដើម្បីឲ្យបានស្អាត គឺគាត់យកទៅរមួលចុះឡើងៗទៅឆ្វេងទៅស្ដាំ ពីឆ្វេងទៅស្ដាំ ស្ដាំទៅឆ្វេង ដើម្បីដុសសម្អាតក្អែលចេញពីត្រចៀករបស់គាត់ អញ្ចឹងគាត់សម្អាតត្រចៀករបស់គាត់ទាំងសងខាង ដើម្បីឲ្យប្រាកដថាត្រចៀករបស់គាត់ស្អាត និងគ្មានមេរោគក្នុងត្រចៀករបស់គាត់ ក៏ដូចជាគ្មានក្អែល និងដីនៅក្នុងត្រចៀករបស់គាត់នោះទេ។

Getting Up (Sakanan) — 03

នៅក្នុងរូបភាពទី ៣ នៅក្នុងរូបភាពទី ៣ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីនារីនោះពត់ខ្លួនហើយ បាទ គាត់អង្គុយនៅលើគ្រែដដែល ក៏ប៉ុន្តែគាត់បានបញ្ចប់ការពត់ខ្លួនរបស់គាត់ហើយ ហើយគាត់ឱនមកបិទនាឡិការោទ៍របស់គាត់ អញ្ចឹងជាធម្មតា នាឡិការោទ៍ ប្រសិនបើយើងមិនបិទទេ គឺវានឹងរោទ៍រហូត បាទ វានឹងធ្វើឲ្យមានសំឡេងរំខាននៅក្នុងផ្ទះ ព្រោះថានាឡិការោទ៍គឺមានសំឡេងខ្លាំង ដែលអាចដាស់យើងឲ្យភ្ញាក់ពីដំណេកបាន អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងភ្ញាក់ហើយ យើងត្រូវបិទនាឡិការោទ៍វិញ ព្រោះថាបើយើងមិនបិទ វានឹង[សំឡេងប្រើ] វានឹងឮសំឡេងរំខាននៅក្នុងផ្ទះយើងតែម្ដង អញ្ចឹងវាពិតជារំខានខ្លាំងណាស់។ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជាទូទៅ យើងឃើញថា មានភាពខុសគ្នាមួយចំនួន រវាងអ្នករស់នៅទីក្រុង ជាមួយនឹងអ្នករស់នៅជនបទ បាទ ចំពោះការក្រោកពីគេង ព្រោះថាប្រសិនបើយើងនិយាយអំពីអ្នករស់នៅជនបទ គឺគាត់តែងតែក្រោកពីគេងពីព្រលឹម ឬក៏ពីព្រឹកជាងអ្នកនៅទីក្រុង ព្រោះថាអ្នកនៅជនបទ គាត់ងើបពីគេង ឬក៏ក្រោកពីគេង នៅម៉ោង ៥ ព្រឹក បាទ គាត់ក្រោកពីគេងនៅម៉ោង ៥ ព្រឹក ហើយឬក៏ម៉ោង ៦ ព្រឹក បាទ ព្រោះថាគាត់ជាកសិករ ដូច្នេះគាត់ត្រូវទៅ ក្រោកទៅស្រែ ឬក៏ទៅចំការរបស់គាត់ពីព្រលឹមបន្តិច ដើម្បីឲ្យមេឃត្រជាក់ ទាន់មេឃត្រជាក់ បាទ ប៉ុន្តែចំណែកឯអ្នករស់នៅទីក្រុងវិញ គឺគាត់ធ្វើការងារ ប្រកបការងារនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន ឬក៏ប្រកបការងារនៅក្នុងសាលា ឬក៏ស្ថាប័នផ្សេងៗ អញ្ចឹងម៉ោងការងាររបស់គាត់ គឺអាចចូលម៉ោង ៧ ឬម៉ោង ៨ ដូច្នេះហើយ អ្នកដែលរស់នៅទីក្រុង គាត់គេងយូរជាងអ្នកនៅតាមជនបទ គឺគាត់អាចគេងដល់ម៉ោង ៧ ឬម៉ោង ៨ បាន។ ចំពោះការភ្ញាក់ពីគេងទៀតសោតក៏ខុសគ្នាដែរ គឺអ្នករស់នៅជនបទគាត់គេង គាត់ភ្ញាក់ពីគេង ដោយសារតែការស្ដាប់សំឡេងសត្វ អញ្ចឹងអ្នកនៅជនបទ គាត់មិនសូវប្រើប្រាស់នាឡិការោទ៍ប៉ុន្មាននោះទេ គឺគាត់ នៅពេលណាដែលគាត់ឮសូរសំឡេងសត្វមាន់រងាវ គឺគាត់នឹងភ្ញាក់ ព្រោះថាមាន់រងាវ ជាទូទៅ នៅពេលព្រលឹមម៉ោង ៥ គឺមាន់រងាវ។ អញ្ចឹងគាត់នឹងភ្ញាក់តាមសំឡេងមាន់រងាវនោះឯង។ ប៉ុន្តែអ្នករស់នៅទីក្រុង គឺមិនមានចិញ្ចឹមសត្វច្រើននោះទេ ដូច្នេះគាត់ត្រូវការដាក់នាឡិការោទ៍ ដើម្បីឲ្យគាត់ដឹងថាម៉ោងប៉ុន្មាន ឬក៏ដើម្បីឲ្យគាត់ភ្ញាក់ពីដំណេក។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺនារីម្នាក់នេះ គឺគាត់រស់នៅទីក្រុង បាទ គាត់រស់នៅទីក្រុង ដោយសារតែគាត់ប្រើប្រាស់នាឡិការោទ៍ ដើម្បីដាស់ឲ្យគាត់ភ្ញាក់ពីដំណេក។