Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
សាក	saak	1. to test, check, verify 2. to examine 3. to try 4. to imitate, mimic, copy, duplicate 5. to charge {សាកថ្មទូរស័ព្ទ = to charge the phone}	24/17

Link to overview page
Link to dictionary

Requesting and granting permission 2 — Dialogue 2

នៅហាងលក់គ្រឿងអគ្គិសនី
ស្រីរ័ត្ន៖ បង ខ្ញុំអាចសាកប្រើទូរទស្សន៍នេះតិចបានអេ៎? ជួយប្រាប់ពីរបៀបប្រើផង។
អ្នកលក់៖ បាទ សាកប្រើចុះអូន។ ចាំខ្ញុំពន្យល់ពីរបៀបប្រើ។

Talking about the taste of food 1 — Dialogue 2

នៅភោជនីយដ្ឋាន
ពិសី៖ វិបុលឯងឧស្សាហ៍មកហាងហ្នឹងមែន?
វិបុល៖ ហ្នឹងហើយ ខ្ញុំចូលចិត្តមកញ៉ាំគុយទាវនៅហ្នឹង។ ហាងហ្នឹងធ្វើឆ្ងាញ់អា៎ណា ហើយមានអនាម័យទៀត។
ពិសី៖ មានគុយទាវ ហើយមានអីទៀតដែលឆ្ងាញ់?
វិបុល៖ បាយឆាក៏ឆ្ងាញ់ដែរ។ សាកមីឆាក៏បាន។

Forbidding someone to do something — Additional dialogue

បុគ្គលិក ១៖ ចុះអាចនិយាយទូរស័ព្ទក្នុងការិយាល័យបានអត់បង?
ប្រធាន៖ អត់បានទេ ព្រោះបន្ទប់យើងតូច អាចរំខានដល់អ្នកដទៃកំពុងធ្វើការ។ ចង់និយាយទូរស័ព្ទ ត្រូវទៅក្រៅនិយាយ។
បុគ្គលិក ២៖ ពួកខ្ញុំអាចសាកថ្មទូរស័ព្ទនៅកន្លែងធ្វើការបានអត់បង?
ប្រធាន៖ អាហ្នឹងបាន។ អត់អីទេ សាកចុះ។

Talking about the taste of food 1 — Additional dialogue

នៅភោជនីយដ្ឋាន
ពិសី៖ សាកហាងនេះម្ដងមើល អត់ដែលចូលសោះ។
វិបុល៖ ហ្នឹងហើយ ឃើញភ្ញៀវច្រើនរាល់តែដង។
ពិសី៖ កុម្ម៉ង់ទៅអីចឹង។
…
ពិសី៖ ម៉េចដែរ វិបុល? ម្ហូបគេឆ្ងាញ់អត់?
វិបុល៖ មានអី ឆ្ងាញ់បស់គេដែរតាស។ ចុះពិសីត្រូវមាត់អត់?
ពិសី៖ ខ្ញុំញ៉ាំទៅឆ្ងាញ់ដែរតាស។ ចាំលើកក្រោយមកទៀត។

Admonishing someone / saying “Don’t do this!” — Dialogue 1

រតនា៖ នែ អាអូន! ម៉េចឯងទៅធាក់ឆ្កែអីចឹង? វាធ្វើអីឯង? វាដើរសុខៗសោះ។
សុវណ្ណ៖ ខ្ញុំធាក់វាលេងតាស ពូ។
រតនា៖ ចុះបើមានគេធាក់ឯងវិញ ឈឺអត់? សាកឲ្យគេធាក់មើល។ អត់ការងារធ្វើមែន? កុំធ្វើអីចឹងទៀតអា៎។ គង់តែង៉ៃណាមួយ ឆ្កែខាំឲ្យដឹងខ្លួនម្ដង។

Asking and saying whether something is correct — Dialogue 1

កិច្ចការសាលា
ប្អូនស្រី៖ បង! បងជួយមើលលំហាត់នេះខ្ញុំធ្វើត្រូវអត់?
បងស្រី៖ ម៉េចក៏ពីរបូកពីរស្មើប្រាំវិញ? ខុសហើយ។ ឥឡូវអូនឯងសាកលើកម្រាមដៃពីរឡើងមើល ហើយថែមម្រាមពីរទៀត។ រាប់មើល ទៅជាម៉ាន?
ប្អូនស្រី៖ មួយ ពីរ បី បួន។
បងស្រី៖ ហ្នឹងហើយ។ ហើយអូនឯងគិតម៉េចឃើញប្រាំ?
ប្អូនស្រី៖ ខ្ញុំច្រឡំ។

Expressing concern for other people's welfare — Dialogue 1

សុទ្ធា៖ បូរ៉ា ម៉េចហ្នឹង? អត់ស្រួលខ្លួនមែន?
បូរ៉ា៖ អឹម ញ៉ាំបាយហើយស្រាប់តែចុកពោះម៉ង។
សុទ្ធា៖ ញ៉ាំអីខុសអេ៎អី?
បូរ៉ា៖ មានណា។ មិញញ៉ាំតែបាយហ្នឹង ហើយម្ហូបដូចធម្មតា។
សុទ្ធា៖ ប្រហែលបូរ៉ាឯងរលាកក្រពះហើយ។ ញ៉ាំបាយអត់ទៀងអីចឹងហើយ។
បូរ៉ា៖ មានប្រេងកូឡាអត់? សាកលាបប្រេងកូឡាសិន។
សុទ្ធា៖ លាបប្រេងកូឡាម៉េចបាត់? ទៅពេទ្យឬក៏ទៅហ្វាម៉ាស៊ីឲ្យគេផ្សំថ្នាំឲ្យតិចទៅ។

Expressing fear — Additional dialogue

ខ្លាចទឹក
កញ្ញា៖ ធារី ម៉េចមិនចុះហែលទឹកលេង?
ធារី៖ អត់អីអេ៎កញ្ញា ខ្ញុំខ្លាចទឹក។
កញ្ញា៖ ម៉េចចឹង?
ធារី៖ ខ្ញុំធ្លាប់លង់ទឹកកាលពីក្មេង ហើយឥឡូវក៏អត់ចេះហែលទឹកដែរ។
កញ្ញា៖ ចាំខ្ញុំបង្រៀន? ម៉ោៗ។
ធារី៖ អត់អេ៎ កញ្ញា។ ខ្ញុំអត់ចូលចិត្តហែលទឹកអេ៎។
កញ្ញា៖ ម៉ោៗ សាកទៅ លែងខ្លាចហើយ។
ធារី៖ អត់ទេ! ប្រាប់ហើយថាខ្ញុំខ្លាច។ កញ្ញាឯងទៅៗ។ មិនបាច់រវល់ខ្ញុំអេ៎។

Accepting direction — Additional dialogue

សុភ័ក្រ៖ វុទ្ធី! វុទ្ធីមកជួយមើលកុំព្យូទ័រនេះតិចមើល។ ដូចចង់ខូចម៉េចទេ។ ម៉េចក៏ហ្វែលនេះបើកអត់កើតអីចឹង?
វុទ្ធី៖ ឯណាបង? អូ៎! ឥឡូវបងសាក ...
សុភ័ក្រ៖ មើល ឈប់សិន! ដំបូងចូលកន្លែងនេះ ត្រូវអេ៎? បន្ទាប់មក ចុចអានេះ ហើយ ... អូ៎! បើកបានវិញហើយ។ អរគុណ វុទ្ធី។
វុទ្ធី៖ លើកក្រោយ បងឧស្សាហ៍អាប់ដេតកម្មវិធីហ្នឹងទៅ លែងអីហើយ។
សុភ័ក្រ៖ ហ្នឹងហើយ ចាំបងឧស្សាហ៍អាប់ដេតវា។

Asking for directions 2 — Additional dialogue

សុខា៖ ចរិយា! ចរិយាដឹងថាស្ថានទូតអាមេរិកនៅម្ដុំណាអេ៎?
ចរិយា៖ ស្ថានទូតអាមេរិក? ខ្ញុំដូចអត់ស្គាល់ដែរនៀក។ សាកឆែកក្នុងហ្គូហ្គលម៉េបមើល ... អូ នៅជិតវត្តភ្នំតាស។
សុខា៖ វត្តភ្នំហ្នឹងក៏ខ្ញុំអត់ស្គាល់ទៀតហ្នឹងអា៎។
ចរិយា៖ ដឹងតែនៅជិតវត្តភ្នំ តែមិនដឹងថានៅទិសខាងណា។ ឈប់ អូសមើលតិចទៀតសិន។ ឥឡូវយើងនៅលើផ្លូវកម្ពុជាក្រោម ត្រូវអេ៎? ... អូ! យល់ហើយ។

Remembering — Dialogue 1

សម្បត្តិ៖ [និយាយម្នាក់ឯង] ចុម ឆ្នាំងសាកអាយហ្វូន ទៅណាបាត់ហើយ? ម៉េចអត់ឃើញចឹង?
លីដា៖ ឆ្នាំងសាកអាយហ្វូនអ៎? ខ្ញុំនៅហ្នឹងយូរហើយតាំងពីព្រឹក ដូចអត់ឃើញផង។ សម្បត្តិឯងភ្លេចយកម៉ោទេដឹង?
សម្បត្តិ៖ អត់ទេ ខ្ញុំចាំថាយកម៉ោតាស។ កុំអាល គិតមើលសិន ភ្លេចដៃទុកណាអញ្ចេះ? សាករកមើលក្នុងកាតាបសិន។
លីដា៖ ហ៊ើយ! ឃើញហើយ! នៅនេះសោះ ខំតែភ័យ។
សម្បត្តិ៖ ចាស់ហើយ ភ្លេចភ្លាំងច្រើន!

Asking and saying whether something is correct — Additional dialogue

ដាណែត៖ ធារី ជួយមើលឃ្លាអង់គ្លេសនេះតិចមើល។ ខ្ញុំបកខ្មែរអីចឹង ត្រូវអេ៎? តិចខុសន័យគេចង់និយាយ។
ធារី៖ ដូចមិនមែនអីចឹងទេដឹង ដាណែត។ គេចង់និយាយថា ... ព្រោះអី នៅមុខនេះគេនិយាយអំពី ...។
ដាណែត៖ អីចឹងអ៎? មើល ខ្ញុំគិតមើលតិចសិន។ មែនហ្នឹងអា៎ ប្រហែលដូចធារីឯងនិយាយហើយ។
ធារី៖ សាកសួរបងកុសលតិចទៅ ដើម្បីឲ្យច្បាស់។
ដាណែត៖ អូខេ អីចឹង ខ្ញុំយកទៅសួរគាត់តិចសិន។ អរគុណ ធារី។

Consoling someone — Cultural note

នៅពេលគេនិយាយប្រាប់អ្នកអំពីរឿងអកុសលរបស់គេ តើមានពាក្យអ្វីដែលបង្ហាញថាអ្នកសោកស្ដាយ? នៅក្នុងភាសាខ្មែរ មិនមានឃ្លាស្មើនឹង “I’m sorry to hear about that” នោះទេ ប៉ុន្តែ ជាផ្លូវការ គេប្រើឃ្លាថា “សូមចូលរួមសោកស្ដាយផង” ឬ “សូមចូលរួមរំលែកទុក្ខផង”។ សម្រាប់ប្រតិកម្មភ្លាមៗនៅពេលសន្ទនា ភាគច្រើនគេបង្ហាញទឹកមុខភ្ញាក់ផ្អើលនិងក្រៀមក្រំ ដោយលាន់មាត់ថា “អីចឹង?” “ហ្នឹង(អ៎)?” “ម៉េចចឹង?” “មានរឿងអី (ម៉េចបានអីចឹង)?” ហើយសាកសួរអំពីដើមទងនៃហេតុការណ៍ដែលកើតឡើង។

Asking for directions 2 — Dialogue 1

អ្នកមិនស្គាល់គ្នា
សុខា៖ អូន សុំសួរតិចបានអេ៎? មានដឹងថានៅក្នុងអគារហ្នឹងជាន់ទីម៉ានមានទូអេធីអឹម?
អ្នកដំណើរ៖ ខ្ញុំអត់ដឹងផងបង។ បងអាចទៅសួរនៅកន្លែងផ្ដល់ព័ត៌មាននៅជាន់ទី ១ បានបង។
សុខា៖ អូ តែបងដើរនៅជាន់ទី ១ មិញ ដូចអត់ឃើញ ...
អ្នកដំណើរ៖ មានច្រកចូលច្រើន ខ្ញុំភ្លេចថានៅច្រកចូលមួយណាហើយនៀក ប៉ុន្តែចាំថានៅក្បែរហ្នុងមានហាងនាឡិកាមួយ ហើយគេដាក់ផ្លាកសញ្ញាសួរធំពណ៌បៃតងអា៎បង។
សុខា៖ អូ អត់អីទេ ចាំបងចុះទៅរកខ្លួនឯង។ អរគុណច្រើនហើយណា អូន។ រកជណ្ដើរយន្តចុះសិន វង្វេងអស់ហើយ ...
អ្នកដំណើរ៖ ជណ្ដើរយន្តដូចឃើញនៅនោះមួយបង។ ខ្ញុំអត់ច្បាស់ដែរ បងសាកដើរទៅមើលៗ។ បើមិននេះ ខាងនេះក៏បានដែរបង តែរៀងឆ្ងាយតិច។

Phone (Sakanan) — 15

ចូលមកដល់រូបភាពទី ១៥ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ គឺយើងឃើញ រូបភាពទូរស័ព្ទដដែល ប៉ុន្តែជាអេក្រង់ផ្នែកខាងលើ អញ្ចឹងអេក្រង់ផ្នែកខាងលើទូរស័ព្ទ គឺយើងឃើញមានបង្ហាញរូបភាពសេវាទូរស័ព្ទ រូបភាពសេវាអ៊ីនធឺណិត រូបភាពម៉ោង ឬក៏ពេលវេលា និងរូបភាពថ្ម អញ្ចឹងបានន័យថា ថាមពលរបស់ទូរស័ព្ទនៅក្នុងរូបភាពនេះគឺជិតអស់ហើយ គឺបានន័យថាមានតែ ២៦ ភាគរយតែប៉ុណ្ណោះ អញ្ចឹងថាមពលដែលគាត់ប្រើប្រាស់គឺពេញមួយថ្ងៃ អញ្ចឹងធ្វើឲ្យថាមពលថ្មរបស់ទូរស័ព្ទ គឺអស់ អស់ថ្មទូរស័ព្ទ ដូច្នេះទូរស័ព្ទគឺនៅតែ ២៦ ភាគរយតែប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះគាត់អត់ អត់ចង់ប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់គាត់ទៀតទេ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងប្រើប្រាស់រហូតទាល់តែអស់ថាមពលទូរស័ព្ទ ទូរស័ព្ទនឹងរលត់ ដូច្នេះដើម្បីកុំឲ្យទូរស័ព្ទរលត់ អញ្ចឹងយើងអត់ត្រូវប្រើប្រាស់ឲ្យអស់ថ្មនោះទេ បានន័យថាយើងសល់ថ្ម ១០ ភាគរយ ឬក៏ ២០ ភាគរយ យើងត្រូវបញ្ចូលថ្ម ឬក៏សាកថ្មឡើងវិញ ដែលនៅក្នុងរូបភាពទី ១៥ នេះ គឺបង្ហាញអំពីផ្នែកខាងលើនៃអេក្រង់ទូរស័ព្ទ ដែលមានដូចជាសេវាទូរស័ព្ទដៃ សេវាអ៊ីនធឺណិត ម៉ោង ជាមួយនឹងថ្មទូរស័ព្ទដែលកំពុងតែជិតអស់ ដែលនៅសល់ ២៦ ភាគរយ។

Phone (Sakanan) — 16

ចូលមកដល់រូបភាពចុងក្រោយ គឺរូបភាពទី ១៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីថ្មទូរស័ព្ទរបស់គាត់ជិតអស់ អញ្ចឹងគេក៏យកទូរស័ព្ទមកសាកទៅនឹងអគ្គិសនី បានន័យថាគាត់សាកថ្មឡើងវិញ ឬក៏បញ្ចូលថ្ម អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញទូរស័ព្ទចល័តរបស់គាត់កំពុងតែដោតជាប់ខ្សែមួយ ដែលចុងម្ខាងភ្ជាប់ជាមួយនឹងទូរស័ព្ទ ហើយចុងម្ខាងទៀតភ្ជាប់ជាមួយនឹងព្រីភ្លើង បានន័យថាជាឌូយភ្លើង ហើយគាត់ដោតចូលទៅក្នុងព្រីភ្លើង ដើម្បីសាកថ្មទូរស័ព្ទពីក្នុងអគ្គិសនី អញ្ចឹងដើម្បីបញ្ចូលថាមពលទូរស័ព្ទ យើងត្រូវប្រើប្រាស់ថាមពលអគ្គិសនី ដែលនៅក្នុងទីក្រុង គឺយើងអាចប្រើប្រាស់ភ្លើងអគ្គិសនី រីឯនៅតាមជនបទគឺយើងអាចប្រើប្រាស់ភ្លើងអាគុយ ដើម្បីសាកទូរស័ព្ទ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគេប្រើប្រាស់ភ្លើងអគ្គិសនី ដើម្បីសាកថ្មទូរស័ព្ទរបស់គេឲ្យមានថាមពលឡើងវិញ ដើម្បីប្រើប្រាស់បន្តទៀត អញ្ចឹងគេអត់អាចប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរហូតទាល់តែអស់ថ្មនោះទេ ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យទូរស័ព្ទឆាប់ខូចបាន ដូច្នេះ យើង នៅពេលដែលយើងប្រើប្រាស់ថ្មទូរស័ព្ទជិតអស់ យើងអាចបញ្ចូលថ្មឡើងវិញ ដោយប្រើប្រាស់ភ្លើងអគ្គិសនី ឬក៏ភ្លើងអាគុយបាន ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ គឺគេប្រើប្រាស់ភ្លើងអគ្គិសនី ដើម្បីសាកថ្មទូរស័ព្ទ។

Shopping For A T-Shirt (Sakanan) — 09

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៩ នៅក្នុងរូបភាពទី ៩ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីបុរសម្នាក់នោះ គាត់ឆ្លុះកញ្ចក់ហើយ គាត់អត់ពេញចិត្តនឹងអាវនោះទេ ដោយអាវនោះធំពេក ដូច្នេះគាត់ក៏បានដោះអាវនោះចេញ អញ្ចឹងគាត់ក៏បានចូលមកក្នុងបន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ម្ដងទៀត ដោយគាត់ចូលមកក្នុង[ផ្លាស់]បន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ បន្ទាប់មកគាត់ក៏បានដោះអាវពណ៌ខៀវនោះចេញ អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គាត់កំពុងតែចាប់ទាញកអាវ គាត់យកដៃស្ដាំរបស់គាត់ គាត់យកដៃឆ្វេង គាត់យកដៃឆ្វេងរបស់គាត់ចាប់ទាញកអាវឡើង អញ្ចឹងដើម្បីដោះអាវយឺតគឺយើងប្រើដៃឆ្វេង ឬក៏ដៃស្ដាំរបស់យើង ចាប់ទាញកអាវ ដើម្បីឲ្យផុតពីក្បាល អញ្ចឹងនៅពេលដែលដោះអាវ គឺយើងត្រូវដោះក្បាលចេញមុន បានន័យថាយើងត្រូវយកកអាវចេញពីក្បាល ចេញ យើងចេញមុន ដោយយើងចាប់ទាញឡើង បន្ទាប់មកយើងលើកដៃទាំងពីរឡើងលើ។ ដោយយើងឃើញជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ៩ នេះ បុរសម្នាក់នោះ គាត់បានយកដៃឆ្វេងរបស់គាត់ ចាប់ទាញកអាវខាងក្រោយឡើងលើដើម្បីឲ្យផុតក្បាល ដើម្បីឲ្យកអាវនោះផុតក្បាល បន្ទាប់មកគាត់លើកដៃស្ដាំឡើង គាត់លើកដៃស្ដាំឡើង ដើម្បីឲ្យងាយស្រួលក្នុងការដោះដៃចេញពីដៃអាវនោះ។ ដោយគាត់ ដោយសារតែអាវធំពេក ដូច្នេះគាត់អត់ពាក់អាវនោះទេ អញ្ចឹងគាត់អត់ទិញអាវនោះទេ ដោយគាត់ដោះឲ្យអ្នកលក់វិញ អញ្ចឹងគាត់ចូលក្នុងបន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ ដើម្បីដោះអាវខៀវនោះចេញ ហើយពាក់អាវពណ៌សរបស់គាត់ ដែលពាក់មកពីផ្ទះអម្បាញ់មិញវិញ។ អញ្ចឹងហើយនៅពេលដែលយើងទិញអត់ត្រូវ គឺយើងអត់យកទេ គឺយើងគ្រាន់តែដោះអាវដែលយើងលនោះទៅឲ្យអ្នកលក់វិញ ព្រោះថាពេលដែលយើងល គឺគេអត់គិតលុយយើងទេ ដើម្បីឲ្យសាកជាមួយនឹងខ្លួនថាតើអាវនោះសមជាមួយនឹងយើងដែរឬទេ។